ستارهدنبالی 3I/ATLAS که ماهها دانشمندان را سردرگم کرده بود، اکنون کمکم قابل درکتر شده است. با نزدیکتر شدن آن به زمین، پژوهشگران در نقاط مختلف جهان فرصت یافتهاند ماهیت این جرم را بهتر بررسی کنند. برخلاف گمانهزنیهایی مانند نظر اخترفیزیکدان دانشگاه هاروارد، آوی لوئب، احتمال اینکه این دنبالهدار یک مصنوع بیگانه باشد روزبهروز کمتر میشود.
این دنبالهدار میانستارهای 3I/ATLAS ویژگی تازهای به رفتارهای عجیب خود اضافه کرده است: فورانهای یخی شبیه آتشفشان. با نزدیکتر شدن آن به خورشید، شروع به رها کردن یخ و غبار کرد. هنگامی که وارد مرحله حضیض خورشیدی شد، یعنی نزدیکترین فاصله ممکن به خورشید، اخترشناسان مشاهده کردند که این جرم جتهای گاز و ذراتی بهقدری شدید پرتاب میکند که همزمان یک دُم معمولی و یک دُم معکوس تشکیل داد.
پژوهشگرانی که با تلسکوپ «خوان اورو» در اسپانیا فعالیتهای گازی دنبالهدار 3I/ATLAS را بررسی کردهاند، معتقدند این جتها در واقع ناشی از فورانهای یخی سطح آن بوده است؛ آتشفشانهایی که به جای گدازه، یخ پرتاب میکنند.
نتایج این مطالعه که هنوز داوری علمی نشده، در پایگاه arXiv منتشر شده است. به گفتهی سرپرست تحقیق، ژوزپ تریگو-رودریگز، ترکیب شیمیایی سطح این دنبالهدار شباهت زیادی به اجرام فرانپتونی در کمربند کویپر دارد.
گروه تحقیق حدس میزند این فعالیتها ناشی از یخ دیاکسیدکربنی مدفون درون دنبالهدار باشد که با فلزاتی مانند نیکل و سولفیدهای آهن واکنش میدهد. با گرم شدن جرم توسط خورشید، دیاکسیدکربن تصعید شده و فلزات را اکسید میکند و فشار داخلی کافی برای پرتاب جتهای بخار یخی به فضا ایجاد میشود.
