باستان‌شناسان در شمال اسرائیل یک پیکره سفالی ۱۲ هزار ساله کشف کرده‌اند که زنی را در حالت نشسته با یک غاز بر پشت نشان می‌دهد. این یافته به‌عنوان قدیمی‌ترین نمونه شناخته‌شده از نمایش تعامل انسان و حیوان معرفی شده و نگاهی تازه به شکل‌گیری بیان هنری و معنوی در دوران پیشاتاریخ ارائه می‌دهد.
لوران داوین، باستان‌شناس دانشگاه عبری اورشلیم و نویسنده اصلی مقاله‌ای که در نشریه PNAS منتشر شده، این کشف را «فوق‌العاده» توصیف کرده و گفته است این پیکره نه‌تنها نخستین تصویر از تعامل انسان و حیوان است، بلکه قدیمی‌ترین نمایش طبیعی‌گرایانه از زن در جنوب‌غرب آسیا محسوب می‌شود.
این پیکره در یک سازه نیم‌دایره‌ای متعلق به فرهنگ ناتوفیان به دست آمده است؛ فرهنگی پیشاتاریخی در بین‌النهرین که بین حدود ۱۱ هزار تا ۹ هزار پیش از میلاد شکوفا شد. در این فرهنگ، غازها علاوه بر نقش نمادین، اهمیت عملی نیز داشتند و بخشی از رژیم غذایی مردم بودند.
پیکره حدود ۳.۷ سانتی‌متر ارتفاع دارد، از خاک رس محلی ساخته شده و در دمای حدود ۴۰۰ درجه سانتی‌گراد پخته شده است که نشان‌دهنده تسلط جامعه ناتوفیان بر فناوری ابتدایی حرارت است. بر سطح آن آثار رنگدانه قرمز و یک اثر انگشت دیده می‌شود که احتمالاً متعلق به یک زن جوان یا بزرگسال سازنده است. موقعیت غاز در پشت زن نشان می‌دهد که زنده است و وزن خود را حمل می‌کند، بنابراین احتمالاً نماد ارتباط یا معنای آیینی بوده و نه صرفاً تصویر یک شکار.
