بیل گیتس، میلیاردر نیکوکار و مدیرعامل پیشین مایکروسافت، در مقاله‌ای که این هفته منتشر کرد، از جهان خواست تا رویکرد خود را نسبت به بحران اقلیمی بازنگری کند. او پیشنهاد داد که به جای تمرکز بر کاهش دمای زمین، باید اولویت جهانی بر کاهش فقر و بیماری باشد.
گیتس دیدگاه آخرالزمانی درباره افزایش دمای زمین را عامل تمرکز بیش از حد جامعه اقلیمی بر اهداف کوتاه‌مدت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای دانست. او معتقد است نوآوری می‌تواند ما را از بدترین پیامدهای تغییرات اقلیمی نجات دهد و بنابراین باید جلوگیری از رنج انسانی در اولویت قرار گیرد.
دانشمندان اقلیمی از جمله دانیل سواین از دانشگاه کالیفرنیا و راشل کلیتوس از اتحادیه دانشمندان نگران، با این دیدگاه مخالف‌اند. آن‌ها تأکید دارند که تغییرات اقلیمی به‌شدت بحران‌هایی مانند فقر، نابرابری سلامت و ناامنی غذایی را تشدید می‌کند و نمی‌توان این مسائل را از هم جدا دانست. کلیتوس می‌گوید گیتس تقابل نادرستی بین بهبود زندگی انسان‌ها و اهداف علمی کاهش دما و انتشار ایجاد کرده، در حالی که این دو به‌طور ذاتی به هم وابسته‌اند.
با نزدیک شدن به کنفرانس اقلیمی سازمان ملل (COP30)، کارشناسان هشدار داده‌اند که پذیرش این دیدگاه نادرست می‌تواند پیامدهای خطرناکی در سطح جهانی داشته باشد. گیتس در مقاله‌اش اذعان کرده که هر دهم درجه‌ای که از گرم شدن جلوگیری شود، برای بهبود زندگی انسان‌ها مفید است، اما از تأثیر گسترده افزایش دما بر فقر، بیماری، بلایای طبیعی و گرسنگی جهانی غافل مانده است.
سواین هشدار داده که روند فعلی گرم شدن زمین تا پایان قرن می‌تواند دستاوردهای توسعه انسانی را معکوس کند. کلیتوس نیز طوفان قدرتمند ملیسا را نمونه‌ای از پیامدهای مرگبار تغییرات اقلیمی برای کشورهایی دانست که با چالش‌های انسانی پیچیده مواجه‌اند.
هالی باک، استاد دانشگاه بوفالو، نیز گفته که گیتس هیچ مدرک محکمی ارائه نداده که نشان دهد تمرکز بر اهداف انتشار کوتاه‌مدت منابع توسعه جهانی را منحرف کرده است. او خواستار داده‌هایی درباره میزان هزینه و زمان صرف‌شده برای هر دو حوزه شد.
گیتس معتقد است سرمایه‌گذاری در نوآوری‌های هوشمند اقلیمی باعث کاهش چشمگیر انتشار جهانی شده است. او به کاهش پیش‌بینی آژانس بین‌المللی انرژی از ۵۰ میلیارد تن دی‌اکسید کربن در سال ۲۰۴۰ به ۳۰ میلیارد تن اشاره کرده و این کاهش را نتیجه نوآوری دانسته است. اما سواین این تفسیر را بیش از حد خوش‌بینانه می‌داند و تأکید می‌کند که حتی اگر انتشار گازها در همه بخش‌ها ثابت مانده باشد، باز هم برای مقابله با گرمایش زمین کافی نیست و باید به صفر برسد.
سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر برای رسیدن به این هدف ضروری است، اما سواین با دیدگاه گیتس که فناوری را راه‌حل نهایی می‌داند، مخالف است. او می‌گوید این نوآوری‌ها بیشتر به نفع افراد ثروتمند در کشورهای ثروتمند است، نه کسانی که بنیاد گیتس ادعا می‌کند برایشان اهمیت قائل است.
به نظر من هر دو گزینه باید دنبال شود ولی دیدگاه بیل گیتس پیرامون کاهش فقر در دنیا بهتر است. چرا که مشکلات مربوط به گرمایش زمین هنوز به صورت قطعی اثبات نشده است.
