«سرپوش‌گذاری.» این واژه‌ای‌ست که در میان دنیای مردسالار اینترنتی (مانوسفر) طنین‌انداز شده، در پست‌های شبکه اجتماعی ایکس و اپیزودهای پادکست‌ها پژواک می‌یابد، پس از آنکه دولت ترامپ فایل‌های موسوم به اپستین را منتشر کرد و اعلام کرد پرونده بسته شده است.
واکنش، فوری و شدید بود. این افراد از پرشورترین حامیان ترامپ در کارزار انتخاباتی ۲۰۲۴ بودند: محافظه‌کاران سنت‌گرا، مردان «آلفا»، اینفلوئنسرها و طرفداران احیای مردانگی که ترامپ را سدی در برابر نخبگان لیبرال و «تسخیر بیدارگرایانه» آمریکا می‌دانستند. آن‌ها با ترسیم چهره ترامپ به‌عنوان آخرین نماد مردانگی در برابر هرج‌ومرج، جوانان سرخورده مرد را به سوی او کشاندند.
اما حالا بسیاری از آن‌ها آشکارا دولت ترامپ را به خیانت به آرمانی که پشت آن جمع شده بودند، متهم می‌کنند.
در ۷ ژوئیه، وزارت دادگستری به رهبری دادستان کل، پام باندی، گزارش مدت‌ها‌منتظرمانده درباره جفری اپستین را منتشر کرد. در این گزارش آمده بود که اپستین به قتل نرسیده، لیست مشتریان وجود ندارد، و هیچ فرد سرشناسی متهم نخواهد شد. این اعلامیه عملاً به سال‌ها نظریه توطئه پیرامون مرگ اپستین و شبکه احتمالی قاچاق جنسی او پایان داد—روایتی که برای بسیاری از راست‌گرایان افراطی حکم «زمین مقدس» را داشت.
این گزارش مثل بمب در دنیای مانوسفر فرود آمد.
مت والش، یکی از بانفوذترین محافظه‌کاران سنتی آنلاین، از مرخصی شبکه‌های اجتماعی برگشت تا طوفانی به پا کند. او در ۱۲ ژوئیه در ایکس نوشت: «از تعطیلات برگشتم و فهمیدم که انگار اپستین قاچاقچی بین‌المللی کودکان نبوده!» رشته‌توییت تند، کنایه‌آمیز و خشمگینانه‌اش وایرال شد؛ دولت را به فریب دادن پایگاه حامیانش و عقب‌نشینی از جنگ اخلاقی‌ای که خود آغاز کرده بود، متهم کرد.
او نوشت: «پام باندی اینفلوئنسرها را به کاخ سفید دعوت کرد و به آن‌ها پوشه‌های قطوری داد که روی جلدشان با حروف بزرگ نوشته شده بود 'فایل‌های اپستین'. اگر چنین فایل‌هایی وجود نداشت، چرا کاخ سفید این کار را کرد؟» در پستی دیگر افزود: «دادستان کل گفت لیست مشتریان روی میزش است. کاخ سفید نمایش بزرگی راه انداخت و پوشه‌هایی با عنوان 'فایل‌های اپستین: فاز یک' به چند اینفلوئنسر داد. حالا به ما می‌گویند لیستی وجود ندارد و باید دیگر درباره‌اش حرف نزنیم.»
سایر اینفلوئنسرهای راست‌گرا نیز وارد ماجرا شدند. تاکر کارلسن حتی پا را فراتر گذاشت و وزارت دادگستری به رهبری پام باندی را به «پوشاندن جنایات و قتل جفری اپستین» متهم کرد.
چارلی کرک با احتیاط از انتقاد مستقیم ترامپ پرهیز کرد و در عوض از معاون مدیر اف‌بی‌آی، دن بونجینو حمایت کرد—کسی که گفته می‌شود در حال بررسی استعفا به‌دلیل این گزارش است. خود بونجینو، پیش از پیوستن به دولت، یکی از صداهای بلند در ترویج نظریه لیست اپستین بود.
شکاف در حال گسترش است. این فقط درباره اپستین نیست—بلکه درباره از کار افتادن یکی از نیرومندترین ابزارهای روایی جناح راست است. برای سال‌ها، پرونده اپستین نماد همه‌چیزهایی بود که درباره مصونیت نخبگان اشتباه به‌نظر می‌رسید. ایده‌ی وجود «لیست مشتریان» پر از نام‌های قدرتمندی که به جزیره‌ای خصوصی—که شایعه شده بود مرکز یک شبکه قاچاق جنسی است—سفر کرده بودند، به یک نقطه‌ی اتکای فرهنگی تبدیل شده بود. حالا ناپدید شدنِ ظاهری این لیست، برای این اینفلوئنسرها همچون خیانت به نظر می‌رسد.
چرا این موضوع مهم است
این گسست، پارادوکسی خطرناک برای ترامپ را آشکار می‌کند: او بخشی از پایگاه حامیان خود را بر پایه‌ی خشم، مظلوم‌نمایی، و تئوری‌های توطئه بنا کرد. اما حالا که دوباره قدرت را در دست دارد، در خطر تبدیل شدن به همان ساختاری‌ست که آن تئوری‌ها علیه‌اش شکل گرفتند.
این واکنش همچنین نشانه‌ای از یک دگرگونی گسترده‌تر در جناح راست آنلاین است. مانوسفر دیگر فقط گروه تشویق‌کننده ترامپ نیست. این فضا حالا سلسله‌مراتب خودش را دارد، آرمان‌های خودش را دارد، و به‌طور فزاینده، دشمنان خودش را نیز.
در حالی که ترامپ از پایگاه خود می‌خواهد «به مسیرشان ادامه دهند» و پام باندی را تحسین کنند، بخش‌هایی از جنبش دیجیتال که او را به پیروزی رساند، حاضر به پیروی نیستند.
آن‌ها خطی کشیده‌اند. و پشت آن خط، شبح جفری اپستین ایستاده است.