بنیان‌گذار اتریوم، ویتالیک بوترین، هشدار داده است که رویکرد شناسایی دیجیتال که توسط پروژه World متعلق به سم آلتمن ترویج می‌شود، ریسک‌های جدی برای حریم خصوصی دارد.
این پروژه که قبلاً با نام Worldcoin شناخته می‌شد، تحت مدیریت آلتمن و الکس بلانیا در شرکت Tools for Humanity ایجاد شده است. این سازمان ادعا می‌کند می‌تواند با اسکن چشم کاربران و ایجاد یک هویت منحصربه‌فرد برای آن‌ها بر بستر بلاکچین، بین انسان‌ها و عامل‌های هوش مصنوعی تمایز قائل شود.
بوترین در یک یادداشت مفصل توضیح داده است که رویکرد World برای استفاده از اثبات‌های دانش صفر (Zero-Knowledge Proofs) جهت تأیید هویت انسانی در عین محافظت از ناشناس بودن، مشابه رویکردی است که در پروژه‌های مختلف گذرنامه دیجیتال و شناسه دیجیتال نیز دنبال می‌شود. او اذعان می‌کند که «در ظاهر»، استفاده از یک شناسه دیجیتال مبتنی بر ZK می‌تواند به محافظت از شبکه‌های اجتماعی، رأی‌گیری و انواع خدمات اینترنتی در برابر دستکاری توسط بات‌ها و هویت‌های جعلی کمک کند، آن هم بدون به خطر انداختن حریم خصوصی.
اما او هشدار داده است که این رویکرد در نهایت به یک سیستم «هر فرد یک شناسه» منتهی می‌شود که خطرات مهمی را به همراه دارد.
او نوشت: «در دنیای واقعی، ناشناس‌ماندن معمولاً مستلزم داشتن چندین حساب کاربری است… بنابراین در یک سیستم هر فرد یک شناسه، حتی اگر با ZK پوشانده شده باشد، در نهایت ما را به جهانی نزدیک می‌کند که تمام فعالیت‌های شما عملاً باید زیر یک هویت عمومی واحد انجام شود.» بوترین تأکید می‌کند که در دنیایی که ریسک‌ها رو به افزایش است (برای مثال تهدیداتی مثل پهپادها)، حذف امکان محافظت از خود از طریق ناشناس بودن، تبعات منفی زیادی خواهد داشت.
او به عنوان نمونه‌ای ملموس به اقدام اخیر دولت آمریکا اشاره می‌کند که از متقاضیان ویزای دانشجویی و پژوهشی خواسته است حساب‌های شبکه‌های اجتماعی خود را عمومی کنند تا دولت بتواند آن‌ها را از نظر دیدگاه‌های «خصمانه» بررسی کند. به گفته بوترین، حتی اگر ارتباط عمومی بین حساب‌های مختلفی که تحت یک شناسه دیجیتال ایجاد می‌شوند وجود نداشته باشد، «یک دولت می‌تواند فرد را مجبور کند راز خود را فاش کند تا بتواند تمام فعالیت‌های او را مشاهده کند.»
پس چگونه می‌توان بدون اجبار افراد به فاش کردن هویت کاملشان، اطمینان حاصل کرد که یک شخص واقعی است؟ بوترین پیشنهاد می‌کند به‌جای تکیه بر یک سیستم شناسایی متمرکز، باید رویکرد «هویت چندگانه و چندمنظوره» (Pluralistic Identity) را دنبال کرد، به‌طوری‌که «هیچ مرجع واحد، چه یک فرد، چه یک نهاد، چه یک پلتفرم، کنترل کامل بر فرآیند شناسایی نداشته باشد.»