از سال ۲۰۱۶، زمانی که دونالد ترامپ با پایین آمدن از پله‌برقی طلایی وارد عرصه سیاست آمریکا شد، همواره با یک مشکل جدی مواجه بوده است: برای بخش عمده‌ای از یک دهه، او رابطه‌ای نزدیک — و بسیار عمومی — با مردی داشت که بعدها به یکی از بدنام‌ترین شکارچیان جنسی تاریخ معاصر آمریکا شناخته شد: جفری اپستین. اپستین که ادعا می‌شد میلیاردر است، با بسیاری از چهره‌های ثروتمند و قدرتمند رابطه داشت، اما معدود ارتباطاتی به اندازه‌ی رابطه‌اش با ترامپ جنجال‌برانگیز و مورد گمانه‌زنی عمومی قرار گرفته است.
اکنون می‌توان گفت که ترامپ به‌طور قطعی این مشکل را بد مدیریت کرده است. دوران دوم ریاست‌جمهوری‌اش فرصت طلایی و کم‌سابقه‌ای بود تا با استفاده از ابزارهای قدرت، پیوند خود با این مجرم جنسی را از نظر سیاسی مدیریت و محو کند. اما او این فرصت را هدر داد — به‌دلیل ضعف قدیمی و شناخته‌شده‌اش: حرف زیاد، عمل کم.
در دوران کارزار انتخاباتی، ترامپ به رأی‌دهندگان وعده شفاف‌سازی درباره پرونده اپستین را داد. با این حال، دولت او عملاً کاری نکرد جز آن‌که یک سری اسناد قدیمی را منتشر کند — اقدامی که به‌شدت مورد تمسخر قرار گرفت و خیلی زود به عنوان یک «شو تبلیغاتی» رد شد. به‌نظر می‌رسد کاخ سفید میزان اهمیت این موضوع برای پایگاه حامیان «ماگا» (MAGA) را دست‌کم گرفته بود و تصور می‌کرد ترفندهای رسانه‌ای محدود کافی خواهند بود. اما چنین نبود. در ماه‌های اخیر، رأی‌دهندگان به‌طور فزاینده‌ای خشمگین شده‌اند، زیرا دولت به طرز عجیبی روند انتشار اطلاعات بیشتر را متوقف کرده است.
این هفته، ایلان ماسک — دوست سابق ترامپ — بار دیگر این موضوع را به تیتر اخبار ملی کشاند. در میانه‌ی جدایی پر سر و صدای این دو چهره مشهور، ماسک در پلتفرم X نوشت:
«وقتشه که بمب واقعی رو بندازیم: @realDonaldTrump توی پرونده‌های اپستینه. این دلیل واقعیه که هنوز علنی‌اش نکردن. روز خوبی داشته باشی، DJT!»
این اتهام شاید کودکانه به‌نظر برسد، اما با این حال، رئیس‌جمهور را در موقعیتی بسیار دشوار قرار داده است. چون ترامپ درخواست‌های مکرر هوادارانش برای شفاف‌سازی درباره پرونده اپستین را نادیده گرفته، اکنون این مسئله به دست مخالفانش افتاده است. پس از توییت جنجالی ماسک در روز پنج‌شنبه، چند نماینده دموکرات بلافاصله وارد عمل شدند و آن را بهانه‌ای برای حمله بیشتر به ترامپ قرار دادند.
چند تن از قانون‌گذاران دموکرات، در نامه‌ای خطاب به پام باندی، دادستان کل ترامپ، خواستار بررسی فوری اظهارات ماسک شدند. در بخشی از این نامه آمده است:
«ما با نگرانی عمیق، اتهاماتی را دریافت کرده‌ایم مبنی بر اینکه اسناد مربوط به مجرم جنسی محکوم‌شده، جفری اپستین، به دلیل دخیل بودن شخص رئیس‌جمهور ترامپ، از حالت محرمانه خارج نشده‌اند و به اطلاع عموم نرسیده‌اند. ما می‌خواهیم فوراً مشخص شود که این ادعا صحت دارد یا خیر و از شما می‌خواهیم که با اطلاعات و مستندات لازم به این نامه پاسخ دهید.»
امضاکنندگان این نامه، رابرت گارسیا و استفن اف. لینچ، هر دو عضو کمیته‌هایی مرتبط با شفافیت و نظارت دولت هستند. اکنون ترامپ باید با تبعات سیاسی سهل‌انگاری خود درباره پرونده اپستین روبه‌رو شود — تبعاتی که دشمنانش به‌خوبی از آن بهره می‌برند.
در همین حین، نماینده دموکرات دیگری به نام دن گلدبرگ از نیویورک نیز نامه‌ای جداگانه به پام باندی، دادستان کل دولت ترامپ، ارسال کرد و او را به باد انتقاد گرفت به‌دلیل تأخیر در انتشار کامل اسناد مربوط به جفری اپستین. گلدبرگ در نامه خود نوشت:
«با نگرانی عمیق می‌نویسم، نسبت به آنچه به نظر می‌رسد تلاش هماهنگ‌شده‌ای از سوی شما برای به تعویق انداختن — و حتی جلوگیری از — انتشار کامل پرونده‌های جفری اپستین است؛ اقدامی که ممکن است مستقیماً تحت دستور رئیس‌جمهور فعلی ایالات متحده، دونالد جی. ترامپ، انجام گرفته باشد.»
اگر دموکرات‌ها تصمیم بگیرند به‌طور جدی به موضوع اپستین بپردازند، ممکن است این مسأله به بحرانی ویرانگر برای دولت ترامپ تبدیل شود. ترامپ که پیش‌تر پایگاه حامیان خود را با عدم شفاف‌سازی قانع‌کننده درباره رابطه‌اش با این مجرم جنسی ناامید کرده، حالا در معرض خطر از دست دادن حمایت همان کسانی است که شاید اکنون حاضر باشند به هر کسی که وعده افشای حقیقت را بدهد، روی خوش نشان دهند.
و این می‌تواند برای اردوگاه ترامپ فاجعه‌بار باشد؛ چراکه روابط برخی از نزدیک‌ترین چهره‌های این جریان با اپستین، همواره مبهم و مشکل‌ساز بوده است. استیو بنن، مشاور و متحد دیرینه ترامپ، به داشتن رابطه دوستانه با اپستین متهم شده است. در همین هفته، نیویورک تایمز گزارش داد که اپستین مبلغ ۴۰ میلیون دلار در شرکتی سرمایه‌گذاری کرده که یکی از بنیان‌گذارانش پیتر تیل بوده — یکی از اولین حامیان سیاسی ترامپ. تیل، که شرکت مخفی‌کارش به نام Palantir نقشی کلیدی در دولت جدید ترامپ دارد، در سال ۲۰۱۴ چندین بار با اپستین ملاقات کرده بود. حتی ایلان ماسک نیز در پرونده‌ای قضایی مرتبط با اپستین، احضاریه دریافت کرده است.
جفری اپستین مشکلی است که هنوز پایان نیافته — و به‌نظر می‌رسد به این زودی‌ها هم پایان نخواهد یافت. او مسئله‌ای است که اگرچه گاه انتزاعی و ناملموس به‌نظر می‌رسد و ممکن است برای سیاستمداری گرفتار در بحران‌های روزمره، کم‌اهمیت جلوه کند، اما در واقع هرگز بی‌اهمیت نبوده است. اپستین نماد تاریکی و فسادی است که در ساختار قدرت سیاسی آمریکا ریشه دوانده — شبحی لبخندزن بر حافظه‌ی جمعی ملت، که قصد ندارد آرام بگیرد، به‌ویژه برای ثروتمندانی که روزی آن‌قدر نادان بودند که تماس تلفنی‌اش را پاسخ دهند، با او ناهار بخورند یا، مانند ترامپ، در کلوب‌های تاریک شبانه با او جشن بگیرند.