صدای کلیک چرخ لمسی آیپاد شاید مدتهاست به گوش نرسیده باشد، اما این دستگاه نمادین اپل زمانی محبوبترین پخشکننده موسیقی بود. با گذر زمان، جای آن را سرویسهایی مانند اسپاتیفای گرفتند. استریم موسیقی دنیا را زیر و رو کرد و به هر کسی با یک گوشی و اشتراک کافی امکان داد تقریباً هر آهنگ و هر هنرمندی را در لحظه پخش کند؛ کتابخانهای بینهایت در دسترس. اسپاتیفای همچنین کشف موسیقیهای جدید را آسانتر کرد، حتی اگر الگوریتمها همیشه باب میل همه نباشند.
با این حال، راحتی این سرویسها روی دیگر هم دارد. اسپاتیفای از نظر مالی برای بسیاری از هنرمندان سودآور نیست و تنها ستارههای بزرگی مانند تیلور سوئیفت درآمد قابل توجهی دارند. علاوه بر این، با ورود موسیقی تولیدشده توسط هوش مصنوعی، پلتفرم به فضایی پر از محتوای بیکیفیت تبدیل شده است. برخی منتقدان نیز معتقدند اسپاتیفای مسیر اصلی خود را گم کرده و با پادکستها و محتوای غیرموسیقی رقیق شده است.
اگر با این دیدگاهها موافق باشید، شاید دلتان برای روزهای سادهتر تنگ شده باشد؛ زمانی که کتابخانه موسیقیتان را خودتان کنترل میکردید و کیفیت اینترنت اهمیتی نداشت. خبر خوب این است که پخشکنندههای MP3 دوباره بازگشتهاند.
بازار پخشکنندههای صوتی دیجیتال دوباره جان گرفته و گزینههای بیشتری نسبت به گذشته در دسترس هستند. نمونه تازه آن «Disc» از شرکت Snowsky است؛ دستگاهی کوچک و مستطیلی که امکانات زیادی دارد. این پخشکننده مجهز به صفحهنمایش لمسی گرد برای کنترل رابط کاربری است و چندین درگاه مختلف از جمله جک ۳.۵ میلیمتری، جک ۴.۴ میلیمتری و درگاه مدرن USB-C را ارائه میدهد.
از نظر ظرفیت ذخیرهسازی نیز قدرتمند است؛ اسنواسکی میگوید این دستگاه با کارت microSD میتواند تا ۲ ترابایت حافظه داشته باشد، رقمی بسیار بیشتر از آیپادهای قدیمی. علاوه بر این، از بلوتوث پشتیبانی میکند تا بتوان هدفونهای بیسیم مانند AirPods را به آن متصل کرد.
قیمت این دستگاه هم نسبتاً مقرونبهصرفه است؛ ۴۹۹ یوان چین، معادل حدود ۷۰ دلار.
پخشکنندههای صوتی دیجیتال تنها به محصول اسنواسکی محدود نمیشوند. شرکتهایی مانند FiiO و HiBy نیز دستگاههایی عرضه میکنند که علاوه بر ایجاد حس نوستالژیک، کیفیت صدا را به سطح بالاتری میرسانند. یکی از ویژگیهای مشترک بیشتر این دستگاهها وجود مبدل دیجیتال به آنالوگ (DAC) اختصاصی است که پردازش سیگنالهای صوتی را بهبود میدهد و توان بیشتری برای هدفونها یا اسپیکرها فراهم میکند.
هرچند گوشیهای هوشمند نیز DAC دارند، اما نمونههای بهکاررفته در پخشکنندههای صوتی دیجیتال معمولاً کیفیت بالاتری دارند و سیگنال صوتی در آنها تحت تأثیر عوامل مزاحم مانند وایفای یا مودم سلولی قرار نمیگیرد. نتیجه این است که صدای شفافتر و دقیقتری به گوش میرسد.
دقیقاً همینطور است؛ پخشکنندههای صوتی دیجیتال برای همه ساخته نشدهاند. مدیریت کتابخانه موسیقی شخصی، دانلود آهنگها یا ریپ کردن CDها خودش یک سرگرمی و سبک زندگی محسوب میشود. هیچ چیز جای راحتی استریم فوری از طریق اپلیکیشنها را نمیگیرد، اما راحتی تنها معیار نیست.
نوستالژی موسیقی به ما یادآوری میکند که گاهی انجام کارها به روش سنتی ارزش تحمل چند سیم اضافه را دارد؛ چون تجربه گوش دادن شخصیتر، کنترل بیشتر روی کیفیت و حس ملموستری از موسیقی به همراه میآورد. این همان چیزی است که باعث میشود بازگشت MP3 پلیرها برای برخی افراد جذاب باشد.
