پژوهشی که امروز در نشریه Antiquity منتشر شد نشان میدهد جوامع پیشاتاریخی در اسپانیا هزاران سال پیش صدفهای مارپیچی بزرگ را نه برای گوش دادن، بلکه برای دمیدن به کار میبردند.
محققان با بررسی و آزمایش مستقیم صدفهای شاخی بهدستآمده از محوطههای نوسنگی در کاتالونیا (حدود ۷۰۰۰ تا ۱۷۰۰ پیش از میلاد) دریافتند این ابزارها میتوانستند برای ارتباط از راه دور و همچنین بهعنوان ساز موسیقی استفاده شوند.
کاتالونیا تنها یکی از مناطقی است که انسانها در آن از صدفها برای تولید صدا بهره گرفتهاند، اما صدفهای شاخی کشفشده در این منطقه تاکنون در مطالعات علمی کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند.
مارگاریتا دیاز-آندرو، باستانشناس دانشگاه بارسلونا و نویسنده همکار این پژوهش، گفت چندین صدف گونه Charonia lampas در منطقهای کوچک از کاتالونیا کشف شدهاند؛ بهویژه در بخش پایینی رود لوبروگات و فرورفتگی پیشساحلی منطقه پنِدس در شرق بارسلونا. او توضیح داد نوک مارپیچی این صدفها برداشته شده بود و همین موضوع باعث شده برخی پژوهشگران حدس بزنند که احتمالاً بهعنوان ساز موسیقی استفاده میشدهاند.
شواهد نشان میدهد انسانها این صدفها را پس از مرگ نرمتنان جمعآوری کردهاند؛ نه برای خوردن، بلکه برای تولید صدا. برای آزمایش این فرضیه، دیاز-آندرو و همکارش میکل لوپز-گارثیا، دیگر باستانشناس دانشگاه بارسلونا، صدفهای شاخی را بررسی و با دمیدن در آنها ویژگیهای صوتیشان را مطالعه کردند. این صدفها بین پنجهزار تا هفتهزار سال قدمت دارند. مشخص نیست آخرین بار چه زمانی این ابزارها صدایی تولید کرده بودند.
