جسم میانستارهای 3I/ATLAS دوباره رفتارهای غیرعادی نشان میدهد و گروهی که معمولاً هر حرکت عجیب آن را نشانهای از منشأ بیگانه میدانند، بار دیگر نظریههای توطئه خود را مطرح کردهاند. این بار موضوع «شتاب غیرگرانشی» این دنبالهدار است که باعث شده برخی آن را به عنوان نشانهای از ماهیت بیگانه تعبیر کنند. چنین اصطلاحی میتواند تصاویری خیالی از یک سفینه فضایی مهاجم را در ذهن تداعی کند که خود را به شکل یک دنبالهدار قدیمی پنهان کرده و حالا پس از ورود به اعماق منظومه شمسی آماده حمله به زمین است.
واقعیت، همانطور که معمولاً اتفاق میافتد، کمتر خیالانگیز اما همچنان جذاب است؛ البته اگر تعریف شما از جالب بودن صرفاً بر اساس فیلمهای پرهزینه درباره حمله موجودات فضایی نباشد.
بر اساس پژوهشی که در نشریه Research Notes of the American Astronomical Society منتشر شده، شتاب غیرگرانشی در واقع رفتاری کاملاً معمولی برای دنبالهدارهاست. دنبالهدارها ترکیبی شکننده و ناهموار از سنگ و گازهای یخزده هستند. هنگامی که به خورشید نزدیک میشوند، یخ گرم شده و تصعید میشود و از حالت جامد به گاز تبدیل میگردد؛ همان فرآیندی که دم شاخص دنبالهدار را ایجاد میکند. این روند یکنواخت نیست و به شکل نامنظم و غیرقابل پیشبینی رخ میدهد. فوارههای مواد از سطح در زوایای مختلف خارج میشوند و دم و کما را شکل میدهند، در حالی که همزمان دنبالهدار را به آرامی جابهجا کرده و اثر لرزشی و نامتعادلی ایجاد میکنند که میتواند مسیر نهایی آن را تحت تأثیر قرار دهد.
این دنبالهدار بیشتر شبیه یک سیبزمینی ناهموار و بدشکل است تا یک کره مهندسیشده دقیق که در فضا حرکت میکند. فوارههای گازی در زوایا و شدتهای مختلف از سطح آن خارج میشوند و در طول زمان اثر تجمعی ایجاد میکنند که مسیر حرکت دنبالهدار را تغییر میدهد؛ همان بخش «غیرگرانشی» حرکت. این حرکت ناشی از کشش گرانشی خورشید یا سیارهها نیست، بلکه نتیجه خروج نامنظم گازها از سطح دنبالهدار است. پژوهشگران در سراسر جهان با ابزارهای فضایی خود حرکت 3I/ATLAS را اندازهگیری کردهاند و دریافتهاند که این دنبالهدار با شتابی حدود نیم میکرون در ثانیه حرکت میکند؛ عددی بسیار کوچک و تقریباً ناچیز از دیدگاه نجومی و قطعاً چیزی نیست که بتوان آن را به یک شیء بیگانه پنهانشده نسبت داد.
