سیارک 2024 YR4 سال گذشته توجه جهانی را به خود جلب کرد، زمانی که اخترشناسان احتمال برخورد آن با زمین در سال 2032 را مطرح کردند. هرچند این احتمال اکنون رد شده، اما همچنان ۴ درصد احتمال برخورد این جرم بزرگ فضایی با ماه وجود دارد.
با وجود پایین بودن این احتمال، در صورت وقوع چنین برخوردی، جامعه علمی باید آماده باشد. شواهد نشان می‌دهد که برخورد با ماه می‌تواند حجم عظیمی از ذرات ریز میکرومتروئیدی را به مدار پایین زمین پرتاب کند؛ موضوعی که ممکن است جان فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی و تجهیزات فضایی را به خطر بیندازد.
مطالعه‌ای جدید از ناسا و چند مؤسسه آمریکایی گزینه‌های مقابله با این سناریوی بدبینانه را بررسی کرده است. در این مقاله که برای داوری علمی به نشریه Journal of the Astronautical Sciences ارسال شده و در پایگاه arXiv منتشر شده، پژوهشگران چند راهکار برای منحرف کردن یا نابود کردن این سیارک پیش از برخورد با سطح ماه را بررسی کرده‌اند. نتیجه‌گیری آن‌ها نشان می‌دهد که نابود کردن سیارک، بهترین گزینه ممکن است.
انحراف مسیر سیارک معمولاً گزینه ترجیحی است، زیرا از برخورد کامل جلوگیری می‌کند. اما در مورد 2024 YR4، اجرای دقیق این روش دشوار است. اطلاعات کافی درباره ترکیب و جرم سیارک وجود ندارد و زمان محدودی برای اقدام باقی مانده است. مأموریت DART ناسا در سال 2022 موفق شد مسیر یک قمر سیارکی را تغییر دهد، اما اجرای چنین مأموریتی برای 2024 YR4 با چالش‌های بیشتری همراه است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب قطر این سیارک را حدود ۶۰ متر اندازه‌گیری کرده، اما برای محاسبه جرم، دانستن چگالی آن نیز ضروری است. تخمین‌ها نشان می‌دهد که جرم آن می‌تواند بین ۳۳ میلیون تا ۹۳۰ میلیون کیلوگرم باشد؛ اختلافی که محاسبه انرژی لازم برای تغییر مسیر را بسیار پیچیده می‌کند. اشتباه در این محاسبه ممکن است باعث شود سیارک به جای ماه، به سمت زمین منحرف شود.
ناسا می‌تواند در سال 2028 مأموریتی شناسایی برای اندازه‌گیری دقیق‌تر جرم سیارک انجام دهد، اما تنها سه سال برای طراحی و اجرای آن فرصت دارد که زمان بسیار محدودی است. به همین دلیل، پژوهشگران نتیجه گرفته‌اند که مأموریت‌های انحراف مسیر برای جلوگیری از برخورد با ماه عملی نیستند.
در مقابل، نابود کردن سیارک گزینه‌ای واقع‌گرایانه‌تر به نظر می‌رسد. یکی از روش‌ها، مأموریت تخریب با برخورد شدید است؛ مشابه مأموریت DART اما با هدف شکستن سیارک. این روش تاکنون آزمایش نشده، اما ناسا زمان کافی برای توسعه آن دارد و پنجره پرتاب بین آوریل 2030 تا آوریل 2032 خواهد بود.
روش دیگر، استفاده از سلاح هسته‌ای است؛ انفجار یک دستگاه هسته‌ای روی سطح یا نزدیک سطح سیارک برای خرد کردن آن. این روش نیز تاکنون آزمایش نشده، اما از نظر نظری امکان‌پذیر است. پنجره پرتاب برای چنین مأموریتی بین اواخر 2029 تا اواخر 2031 خواهد بود.
با وجود اینکه هنوز هفت سال تا نزدیک شدن 2024 YR4 باقی مانده و احتمال عبور امن آن از کنار ماه زیاد است، این سیارک فرصتی نادر برای آزمایش و بهبود راهکارهای مقابله با برخوردهای فضایی فراهم کرده تا در صورت نیاز، آمادگی لازم برای محافظت از زمین و ماه وجود داشته باشد.