ناسا قصد دارد تا میانه سال ۲۰۲۷ فضانوردان را به ماه بازگرداند؛ هدفی که نتیجه یک دهه برنامه‌ریزی است. با این حال، روند کند توسعه فرودگر ماه شرکت اسپیس‌ایکس ممکن است مأموریت آرتمیس ۳ را با تأخیر مواجه کند.
در جلسه‌ای عمومی که روز جمعه برگزار شد، اعضای کمیته مشاور ایمنی هوافضا هشدار دادند که نسخه فرودگر انسانی فضاپیمای استارشیپ ممکن است چند سال دیرتر از موعد آماده شود. این نتیجه‌گیری پس از بازدید ماه گذشته از پایگاه استارشیپ در تگزاس اعلام شد.
پل هیل، مدیر سابق عملیات مأموریت در ناسا، گفت که برنامه زمانی فرودگر انسانی با چالش جدی مواجه است و احتمال دارد چند سال از برنامه فرود در سال ۲۰۲۷ عقب بیفتد.
بازگشت فضانوردان آمریکایی به سطح ماه یکی از اولویت‌های اصلی ناسا است. با آغاز رقابت جدید فضایی، قدرت‌های جهانی از جمله آمریکا، چین و روسیه در تلاش‌اند تا زودتر از دیگران به سطح ماه برسند. کشوری که زودتر به ماه برسد می‌تواند قواعدی را درباره فعالیت‌ها و مناطق قابل استفاده تعیین کند و این موضوع نفوذ آن کشور را در فضا افزایش داده و مزیت راهبردی در حوزه نظامی ایجاد می‌کند.
سناتور تد کروز، رئیس کمیته بازرگانی سنای آمریکا، در جلسه‌ای درباره اولویت‌های قانون‌گذاری ناسا گفت که این لحظه‌ای سرنوشت‌ساز برای برنامه فضایی کشور است و فضا به مرز راهبردی تبدیل شده که پیامدهای مستقیم برای امنیت ملی، رشد اقتصادی و رهبری فناوری دارد.
در سال ۲۰۲۱، ناسا قراردادی با شرکت اسپیس‌ایکس به رهبری ایلان ماسک امضا کرد تا نسخه‌ای از فضاپیمای استارشیپ برای فرود فضانوردان روی ماه ساخته شود. در آن زمان هدف فرود در سال ۲۰۲۴ تعیین شده بود، اما این تاریخ در سال‌های اخیر به تعویق افتاده است.
توسعه فرودگر استارشیپ به دلیل شکست‌های انفجاری متعدد در سال جاری با کندی مواجه شده است. اگرچه آخرین پرتاب آزمایشی در ۲۶ اوت موفقیت‌آمیز بود، اما اهداف فنی زیادی هنوز محقق نشده‌اند.
یکی از چالش‌های اصلی، اثبات توانایی انتقال سوخت مایع در مدار پایین زمین برای سوخت‌گیری استارشیپ پیش از حرکت به سمت ماه است. تأخیر در توسعه نسخه سوم استارشیپ که نخستین نمونه قابل سوخت‌گیری در مدار است، روند پیشرفت را کند کرده است.
همچنین، اولویت‌های هم‌زمان اسپیس‌ایکس بین پروژه‌های استارلینک و فرودگر ماه نیز ممکن است باعث اختلال در پیشرفت شود. نسخه سوم استارشیپ قرار است هم ماهواره‌های نسل سوم استارلینک را پرتاب کند و هم زیرساخت‌های سوخت‌گیری در مدار و فرودگر آرتمیس ۳ را فراهم کند.
پل هیل گفت که شش ماه آینده از پرتاب‌های استارشیپ تعیین‌کننده خواهد بود که آیا فرودگر انسانی تا سال ۲۰۲۷ یا پایان دهه آماده پرواز خواهد بود یا نه.
با وجود این نگرانی‌ها، اعضای کمیته تأکید کردند که اسپیس‌ایکس همچنان تنها گزینه موجود برای این مأموریت است. هیچ شرکت دولتی یا خصوصی دیگری ترکیب کاملی از عوامل تولید و پرتاب با این سرعت و تأثیر مستقیم بر افزایش قابلیت اطمینان و کاهش هزینه ندارد.
با این حال، وابستگی به اسپیس‌ایکس یک نقطه‌ضعف آشکار دارد: اگر فرودگر استارشیپ تا سال ۲۰۲۷ آماده پرتاب نباشد، مأموریت آرتمیس ۳ به موقع انجام نخواهد شد.
در سال ۲۰۲۳، ناسا شرکت بلو اوریجین متعلق به جف بزوس را برای ساخت فرودگر دوم ماه با نام «بلو گوست» برای مأموریت آرتمیس ۵ انتخاب کرد. این قرارداد ۳.۴ میلیارد دلار ارزش دارد و تیم توسعه آن شامل شرکت‌های لاکهید مارتین، بوئینگ، دراپر، آستروباتیک و هانی‌بی رباتیکس است.