راکت عظیم Starship متعلق به شرکت SpaceX شامگاه سه‌شنبه دهمین پرواز آزمایشی خود را با موفقیت انجام داد و دو هدف مهم را محقق کرد؛ موفقیتی که به مجموعه‌ای از شکست‌های قبلی پایان داد.
این راکت ۱۲۳ متری ساعت ۷:۳۰ عصر به وقت شرق آمریکا از پایگاه پرتاب Starbase در تگزاس، که به‌تازگی به‌عنوان یک شهر ثبت شده، پرتاب شد. پس از دو لغو قبلی در هفته، این پرتاب با ۳۳ موتور Raptor سوخت متانی انجام شد و حدود سه دقیقه پس از پرتاب، مرحله اول و دوم از هم جدا شدند.
در مرحله فرود، بوستر Super Heavy یک مانور جدید را آزمایش کرد: خاموش کردن عمدی موتورهای اصلی فرود و استفاده از موتورهای پشتیبان. این آزمایش برای بررسی عملکرد بوستر در شرایط اضطراری طراحی شده بود و طبق برنامه پیش رفت. بوستر با موفقیت در خلیج مکزیک فرود آمد.
در همین حال، مرحله دوم که همان Starship است، به فضا رسید و برای اولین بار در تاریخ پروازهای این راکت، درب محفظه بار خود را باز کرد و هشت ماهواره شبیه‌ساز Starlink را رها کرد. این قابلیتی بود که SpaceX در مأموریت‌های قبلی نتوانسته بود اجرا کند. همچنین یکی از موتورهای Raptor در فضا دوباره روشن شد و راکت به سمت اقیانوس هند هدایت شد، جایی که پس از فرود، واژگون شد و منفجر گردید.
در مسیر بازگشت، بدنه خارجی راکت در معرض گرمای شدید ناشی از ورود مجدد به جو قرار گرفت که فرصت مناسبی برای آزمایش سیستم محافظ حرارتی جدید بود. SpaceX در این پرواز آزمایشی، کاشی‌هایی را از بخش‌هایی از بدنه حذف کرده بود تا عملکرد «پوست» راکت در شرایط واقعی بررسی شود. همچنین از کاشی‌های فلزی جدید و کاشی‌های خنک‌شونده فعال استفاده شد.
مهم‌ترین نکته این بود که مرحله دوم راکت توانست کل مأموریت را بدون قطع ارتباط با مهندسان SpaceX انجام دهد. در پرواز قبلی، راکت پس از رسیدن به فضا کنترل جهت خود را از دست داد و نتوانست درب محفظه بار را باز کند. به نظر می‌رسد مهندسان این مشکلات را برطرف کرده‌اند.
این موفقیت برای SpaceX بسیار مهم است؛ شرکتی که در پروازهای قبلی بارها مرحله دوم راکت را به دلیل مشکلات فنی از دست داده بود. این پیشرفت می‌تواند مسیر را برای فرود انسان روی ماه در سال ۲۰۲۷ و همچنین پرتاب نسل جدید ماهواره‌های Starlink هموار کند.