نجات دوربین فضاپیمای جونو از راه دور

 فضاپیمای جونو ناسا، که در سال ۲۰۱۱ به منظور بررسی منشأ و تکامل سیاره مشتری به فضا پرتاب شد، از میان شدیدترین میدان‌های پرتویی سیارات در منظومه شمسی عبور می‌کند. هنگامی که دوربین جونوکم این فضاپیما—یک دوربین رنگی با نور مرئی—در دسامبر ۲۰۲۳ شروع به نشان دادن علائم آسیب ناشی از این تابش‌ها کرد، تیم مأموریت در زمین مجبور شد به راه‌حلی از راه دور فکر کند تا پیش از آن‌که فرصت تصویربرداری از قمر آیو مشتری را از دست بدهند، مشکل را برطرف کنند.

در نهایت، یک فرآیند نسبتاً ساده موجب نجات این ابزار از راه دور شد: گرم کردن دستگاه و سپس خنک کردن آهسته آن (احتمالاً اول امتحان کردند خاموش و روشنش کنند!). این تجربه، به گفته‌ی بیانیه‌ی منتشر شده توسط آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در روز گذشته، درس‌های ارزشمندی درباره مقاومت ابزارهای فضایی در برابر تابش برای دانشمندان فراتر از تیم جونو به همراه داشته است.

دانشمندان تخمین زده بودند که جونوکم—که واحد نوری آن خارج از محفظه محافظ پرتویی قرار دارد—می‌تواند تابش را تا حدود ۸ مدار اول جونو به دور مشتری تحمل کند. اما تازه در مدار ۴۷‌ام بود که نشانه‌های آسیب ناشی از تابش مشاهده شد.

تیم مأموریت شواهدی یافت که نشان می‌داد تابش به تنظیم‌کننده‌ی ولتاژ آسیب رسانده است، قطعه‌ای حیاتی برای تأمین برق جونوکم. با توجه به فاصله صدها میلیون مایلی، گزینه‌های آن‌ها محدود بود. بنابراین تصمیم گرفتند فرآیندی کمتر شناخته‌شده به نام «بازپخت» (annealing) را امتحان کنند، که شامل گرم کردن یک ماده برای مدت زمانی مشخص به منظور کاهش نقص‌های آن، و سپس خنک کردن تدریجی آن است.