سرمایه‌گذار تأثیرگذار و مشاور معروف ( به صورت واقعی ، نه مثل کلی از این مشاورین کسب و کار داخلی ) ، کریستین تولی (Christian Tooley)، هفته گذشته در رویداد SXSW لندن پرسش ساده‌ای را با حضار مطرح کرد:
«چه می‌شود اگر سرمایه‌گذاران سود را به جای ملاحظات اجتماعی در اولویت قرار دهند؟»
تولی بیشتر به آنچه که «شرط‌نامه‌های اخلاقی» یا vice clauses نامیده می‌شود اشاره داشت؛ محدودیت‌هایی که سرمایه‌گذاران بزرگ (به‌ویژه سرمایه‌گذاران نهادی) برای صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر تعیین می‌کنند تا سرمایه‌گذاری‌ها را تحت کنترل نگه دارند.
این بخش‌های ممنوعه معمولاً شامل صنایعی مانند محصولات مرتبط با سکس، مواد روان‌گردان مانند سایکدلیک‌ها، قمار و تنباکو می‌شوند؛ حوزه‌هایی که اغلب از نظر اجتماعی بحث‌برانگیز یا حتی از نظر برخی، مضر تلقی می‌شوند.
تولی معتقد است که سرمایه‌گذاران با دوری از این حوزه‌های به‌اصطلاح ممنوعه، فرصت‌های نوآورانه‌ای را از دست می‌دهند— به‌ویژه در زمینه سکس و مواد. او به حضار گفت:
«بازدهی می‌تواند مالی، فرهنگی و نظام‌مند باشد. سکس، بازار پرحجم و مصرف‌محور است و نیاز سرمایه اولیه کمتری دارد. مواد (روان‌گردان) بازدهی میان‌مدت تا بلندمدت دارند اما سود بالاتری ارائه می‌دهند.»
او تأکید کرد که بسیاری از این محدودیت‌ها نه به دلیل ریسک واقعی، بلکه ناشی از انطباق با تابوهای اجتماعی هستند؛ در حالی که برخی از این استارتاپ‌ها ممکن است مزایای سلامت‌محور و اجتماعی مثبت، همراه با سوددهی بالا به همراه داشته باشند.
برای نمونه، بازار فناوری مرتبط با سکس (sex tech) پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۲ به رقم نزدیک به ۲۰۰ میلیارد دلار برسد. با این حال، این صنعت در سال‌های گذشته تنها مقادیر محدودی سرمایه‌گذاری خطرپذیر دریافت کرده— در بهترین حالت، چند صد میلیون دلار. سرمایه‌گذاران تخصصی مانند Vice Ventures تلاش کرده‌اند از چنین شرکت‌هایی حمایت کنند، اما هنوز استقبال گسترده‌ای از سوی سرمایه‌گذاران سنتی و جریان اصلی مشاهده نشده است.
حتی پلتفرمی مانند OnlyFans، با وجود کسب میلیاردها دلار درآمد، به سختی توانسته است سرمایه‌گذار پیدا کند— تنها به دلیل ارتباطش با محتوای پورنوگرافیک.
تولی در گفت‌وگویی با TechCrunch در ادامه افزود:
«بسیاری از صنایع نه به خاطر بی‌ارزش بودن، بلکه به دلیل به چالش کشیدن حس راحتی جامعه، کم‌سرمایه مانده‌اند.»
کریستین تولی، به عنوان یک سرمایه‌گذار، از محصولاتی همچون Polari Labs—ابزاری برای بهبود تجربه رابطه مقعدی—و linq—شرکتی که راهی امن‌تر برای ارسال عکس‌های برهنه ارائه می‌دهد—حمایت کرده است.
دوری سرمایه‌گذاران نهادی بزرگ از این دسته محصولات چندان تعجب‌آور نیست؛ چرا که بسیاری از این سرمایه‌گذاران شامل صندوق‌های بازنشستگی و بنیادهای وقفی هستند که به دنبال جلوگیری از ریسک‌های قانونی و آسیب به اعتبار خود می‌باشند. برخی از سرمایه‌گذارانی که از سرمایه‌گذاری در OnlyFans صرف‌نظر کردند، نگران حضور احتمالی افراد زیر سن قانونی در پلتفرم بودند.
در حوزه مواد، کانابیس (ماری‌جوانا) نمونه‌ای گویاست. این ماده تنها در برخی ایالت‌ها قانونی است و سرمایه‌گذاری در آن با ابهامات قانونی، نظارتی و مالیاتی همراه است؛ چرا که در بسیاری از مناطق، هنوز یک ماده غیرقانونی محسوب می‌شود.
تولی معتقد است که با کمبود رقابت از سوی سرمایه‌گذاران نهادی، سرمایه‌گذاری در حوزه‌های به‌اصطلاح ممنوعه می‌تواند فرصت خوبی برای LPهای کوچک‌تر، دفاتر خانوادگی و صندوق‌های پیشرو باشد.
او گفت:
«اگر تمرکزتان فقط بر جنجال‌های ظاهری باشد، نوآوری را از دست می‌دهید—و اغلب، سود را هم.»
تولی تأکید می‌کند که باید به برچسب‌های منفی و تابوهایی که مانع سرمایه‌گذاری در حوزه‌های بالقوه مفید می‌شوند، توجه داشت و آن‌ها را به چالش کشید. او اشاره کرد که حتی صحبت درباره پریود (قاعدگی) نیز زمانی موضوعی بحث‌برانگیز بود.
اما امروزه شاهد شرکت‌های موفق با حمایت سرمایه خطرپذیر در این حوزه هستیم، از جمله Flo (اپلیکیشن پیگیری دوره‌های قاعدگی)، femble و WomanLog.
تولی آینده‌ای را تصور می‌کند که در آن سرمایه‌گذاران بیشتری از شرکت‌های تابوشکن حمایت کنند—از جمله:
-
ابزارهای بهتر برای سلامت جنسی،
-
درمان‌های روان‌گردان با درک فرهنگی عمیق‌تر،
-
و فناوری‌های بیوهکینگ متناسب با بدن افراد کوئیر و ترنس.
او در پایان گفت:
«ما فقط به سرمایه‌گذارانی که با ریسک راحت هستند نیاز نداریم—بلکه به کسانی نیاز داریم که با وضع موجود، به‌طور عمیق مخالف هستند و می خواهند تغییر ایجاد کنند.»