در سراسر دلتای رود یانگ‌تسه، منطقه‌ای در جنوب چین که به تولید گسترده برنج شهرت دارد، کشاورزان کمربندهایی از ساقه‌های سبز و باریک می‌کارند. پیش از آن‌که این گیاهان به چندین فوت ارتفاع برسند و به رنگ قهوه‌ای طلایی درآیند، ماه‌ها در زمین‌های گِلی و پرآب غوطه‌ور می‌مانند. در امتداد ردیف‌های این گیاهان غرق در آب، خاکریزهایی وجود دارد که با بهره‌گیری از آب کانال‌های اطراف، منبعی پایدار از آب را ذخیره و توزیع می‌کنند.
این روش سنتی غرقاب کردن شالیزارها برای پرورش این محصول فوق‌العاده تشنه، تقریباً به قدمت اهلی‌سازی باستانی این دانه است. هزاران سال بعد، این روش همچنان به عنوان روش غالب در کشت برنج در سراسر جهان مورد استفاده است — از زمین‌های پست آرکانزاس گرفته تا تراس‌های پهناور ویتنام.
اما با گرم‌تر شدن سیاره، این فرآیند رایج برای تولید برنج به‌طرز فزاینده‌ای برای میلیون‌ها انسانی که در سراسر جهان به‌طور منظم برنج مصرف می‌کنند، خطرناک‌تر می‌شود؛ به گفته‌ی پژوهشی که چهارشنبه در مجله Lancet Planetary Health منتشر شده است. پژوهشگران می‌گویند پس از آب آشامیدنی، برنج دومین منبع اصلی دریافت آرسنیک غیرآلی در رژیم غذایی انسان‌هاست — ماده‌ای بسیار سمی که با افزایش دمای زمین، میزان آن در برنج نیز بیشتر می‌شود. نویسندگان هشدار می‌دهند که اگر هیچ اقدامی برای تغییر روش جهانی تولید برنج، تنظیم میزان مصرف آن، یا کاهش گرمایش زمین صورت نگیرد، جوامعی که رژیم غذایی‌شان وابسته به برنج است ممکن است تا سال ۲۰۵۰ با خطرات فزاینده‌ی سرطان و بیماری مواجه شوند.
دانمینگ وانگ، دانشجوی دکترای بوم‌شناسی در مؤسسه علوم خاک، آکادمی علوم چین و نویسنده اصلی این مقاله، گفت: «نتایج ما واقعاً ترسناک است. این یک فاجعه است... و باید به عنوان زنگ خطری جدی تلقی شود.»
در سال ۲۰۱۴، وانگ به همراه تیمی بین‌المللی از دانشمندان اقلیم، گیاه‌شناسی و سلامت عمومی، پروژه‌ای تحقیقاتی را آغاز کردند که تقریباً یک دهه به طول انجامید. آن‌ها در میان شالیزارهای دلتای یانگ‌تسه گام برداشتند تا دریابند دمای پیش‌بینی‌شده و سطوح دی‌اکسیدکربن جو در سال ۲۰۵۰ چگونه با آرسنیک موجود در خاک و برنج‌های کاشته‌شده تعامل خواهند داشت. آن‌ها از تحقیقات پیشین می‌دانستند که این ماده سرطان‌زا مشکلی در کشت برنج محسوب می‌شود، اما می‌خواستند بدانند در دنیایی گرم‌تر، این مشکل تا چه حد تشدید خواهد شد. تیم تحقیقاتی آن‌ها نه فقط هر نوع برنجی، بلکه برخی از رایج‌ترین و پرمصرف‌ترین گونه‌های برنج در سراسر جهان را بررسی کردند.