تقریباً هم‌زمان با اتحاد مصر باستان در قالب یک پادشاهی یکپارچه، یک تمدن کمتر شناخته‌شده در آن‌سوی جهان نیز شکل گرفت: تمدن کارال-سوپه، که با نام‌های تمدن کارال یا تمدن نورته‌چیکو نیز شناخته می‌شود (۳۰۰۰ تا ۱۸۰۰ پیش از میلاد). برخی پژوهشگران بر این باورند که کارال-سوپه نه‌تنها نخستین تمدن در پرو، بلکه در سراسر قاره آمریکا به‌شمار می‌رود. پژوهشگران اخیراً به کشفی خارق‌العاده در یکی از شهرهای باستانی کارال دست یافته‌اند.
باستان‌شناسان محل دفن یک زن متعلق به طبقه اشراف را در آسپرو، یک شهر ماهیگیری باستانی از تمدن کارال در منطقه لیما، پرو، کشف کرده‌اند. طبق بیانیه اخیر دولت، پوست، مو و ناخن‌های این زن به طرز شگفت‌انگیزی حفظ شده‌اند—ویژگی‌ای بسیار نادر در این منطقه.
این زن در سن بین ۲۰ تا ۳۵ سالگی درگذشته است. پیکر او در پارچه‌هایی از پنبه، حصیرهای نی و یک صفحه تزئینی نفیس پیچیده شده بود که به شکل توری بر بسته‌هایی از الیاف گیاهی قرار داشت و با پرهای طوطی ماکائو تزئین شده بود—یکی از نخستین نمونه‌های شناخته‌شده هنر با پر در منطقه آند.
او همچنین کلاهی از الیاف با دسته‌هایی از نخ‌های تابیده به سر داشت. تیمی به سرپرستی روت شَدی سولیس، باستان‌شناس پرویی که قدیمی‌ترین مرکز شهری کارال را کشف کرده، همراه با بقایای این زن، اشیایی ارزشمند نیز یافتند: سبدهایی از نی، سوزنی با طراحی ظریف، صدفی آمازونی، منقار توکانی تزئین‌شده با مهره‌های سبز و قهوه‌ای، کدوتنبل‌هایی خشک‌شده، منسوجات پشمی، تور ماهیگیری، ابزارهای بافندگی، و ده‌ها سیب‌زمینی شیرین. گرچه تاریخ دقیق بقایای زن مشخص نشده، اما با توجه به اینکه آسپرو بین ۳۰۰۰ تا ۲۵۰۰ پیش از میلاد مسکونی بوده، قدمت آن دست‌کم به ۴۵۰۰ سال پیش بازمی‌گردد.