ستارهشناسان مدتهاست حدس میزنند که «ستون فقرات» کیهان شبکهای عظیم از رشتههای نخمانند موسوم به فیلامنتهاست. اکنون مشخص شده این فیلامنتها نهتنها وجود دارند، بلکه با سرعت بسیار زیاد در مقیاس دهها میلیون سال نوری میچرخند.
یکی از این فیلامنتهای عظیم حدود ۵۰ میلیون سال نوری طول دارد و نزدیک به ۳۰۰ کهکشان را در خود جای داده است. بررسیها نشان میدهد کهکشانهای درون این ساختار در همان جهتی میچرخند که خود فیلامنت در حال چرخش است. این یافته نشان میدهد ساختارهای «پسزمینهای» کیهان تأثیر بسیار بیشتری بر رفتار و تکامل کهکشانها دارند تا آنچه پیشتر تصور میشد.
جزئیات این کشف در مقالهای که سوم دسامبر در نشریه Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده، توضیح داده شده است.
«میتوانید آن را به چرخوفلک فنجانی در شهربازی تشبیه کنید»، لیلا جونگ، اخترفیزیکدان دانشگاه آکسفورد در بیانیهای گفت: «هر کهکشان مانند یک فنجان در حال چرخش است، اما کل سکوی زیرین ــ یعنی فیلامنت کیهانی ــ نیز در حال دوران است. این حرکت دوگانه دیدگاه نادری به ما میدهد درباره اینکه کهکشانها چگونه چرخش خود را از ساختارهای بزرگتر اطرافشان به دست میآورند.»
مدلهای کیهانشناسی نشان میدهند که جهان اولیه بسیار هموار بوده است. اما با گذشت زمان، تراکمهای کوچک غبار کیهانی و ماده تاریک در نقاط مختلف تجمع یافتند و به الگوهای تارمانند رشد کردند. ستارهها و کهکشانهایی که امروز میشناسیم، از دل همین فیلامنتهای کیهانی پدید آمدند.
