پس از ۳۳ سال، برناردو کوئینترو تصمیم گرفت فردی را پیدا کند که زندگیاش را تغییر داده بود؛ برنامهنویس ناشناسی که ویروسی ساخته بود و دههها پیش دانشگاه او را آلوده کرده بود.
 |
| Bernardo Quintero |
این ویروس که «ویروس مالاگا» نام داشت، عمدتاً بیخطر بود، اما تلاش برای شکستدادنش علاقه کوئینترو به امنیت سایبری را شعلهور کرد و در نهایت او را به تأسیس VirusTotal رساند؛ استارتآپی که گوگل در سال ۲۰۱۲ خرید. این خرید باعث شد مرکز اصلی امنیت سایبری گوگل در اروپا به مالاگا منتقل شود و این شهر اسپانیایی به یک قطب فناوری تبدیل شود.
همه اینها به خاطر یک بدافزار کوچک بود که سازندهاش برای کوئینترو ناشناس مانده بود. او که ترکیبی از نوستالژی و قدردانی را احساس میکرد، اوایل امسال جستوجویی را آغاز کرد. از رسانههای اسپانیا خواست به یافتن سرنخ کمک کنند. دوباره به کد ویروس سر زد تا نشانههایی را پیدا کند که شاید در ۱۸سالگی از آنها غافل شده بود. سرانجام معما را حل کرد و نتیجه تلخوشیرینش را در یک پست لینکدین منتشر کرد که بهسرعت پربازدید شد.
ماجرا از سال ۱۹۹۲ شروع میشود؛ زمانی که یکی از استادان از کوئینتروی جوان خواست برای برنامهای ۲۶۱۰ بایتی که در رایانههای مدرسه پلیتکنیک مالاگا پخش شده بود، یک آنتیویروس بنویسد. او به TechCrunch گفت: «آن چالش در سال اول دانشگاه علاقه عمیقی به ویروسها و امنیت در من ایجاد کرد و بدون آن مسیرم احتمالاً کاملاً متفاوت میشد.»
جستوجوی کوئینترو با غریزه برنامهنویسیاش تقویت شد. اوایل امسال از نقش مدیریتیاش کنار رفت تا «به غارگوگل» برگردد ( کنایه به این که شروع به فعالیت های Nerd گونه در گوگل زد ) . او شرکت را ترک نکرد، بلکه دوباره به کارهای فنی و آزمایشگری بدون مسئولیت مدیریتی بازگشت.
همین ذهنیت کنجکاوانه باعث شد دوباره ویروس مالاگا را بررسی کند و دنبال جزئیاتی بگردد که سالها پیش از قلم افتاده بود. ابتدا تکههایی از یک امضا پیدا کرد، اما با کمک یک کارشناس امنیتی، نسخه جدیدتری از ویروس را یافت که سرنخ واضحتری داشت: «KIKESOYYO». در اسپانیایی «Kike soy yo» یعنی «من کیکه هستم» و «کیکه» نام مستعار رایج «انریکه» است.
تقریباً همزمان، کوئینترو پیامی مستقیم از مردی دریافت کرد که اکنون مسئول تحول دیجیتال شهر کوردوبا است و ادعا میکرد یکی از همکلاسیهایش در مدرسه پلیتکنیک را دیده که ویروس را ساخته است. بسیاری از جزئیات با هم تطابق داشت، اما یک نکته مهمتر از بقیه بود: او میدانست پیام پنهان ویروس ــ که در امنیت سایبری «payload» نامیده میشود ــ بیانیهای علیه گروه تروریستی باسکی «اِتا» بوده است؛ موضوعی که کوئینترو هرگز آن را علنی نکرده بود.
 |
| Antonio Astorga |
اطلاعدهنده سپس نامی به کوئینترو داد: آنتونیو آستورگا؛ اما خبر دیگری هم داشت — او فوت کرده بود.
این خبر ضربه سنگینی برای کوئینترو بود؛ حالا دیگر هرگز نمیتوانست از آنتونیو درباره «کیکه» سؤال کند. اما جستوجو را ادامه داد و نقطه عطف ماجرا زمانی بود که خواهر آنتونیو گفت نام کامل او در واقع آنتونیو انریکه بوده است. در خانواده، او را «کیکه» صدا میزدند.
پیش از آنکه کوئینترو بتواند حضوری از او تشکر کند، سرطان جان آنتونیو انریکه آستورگا را گرفت، اما ماجرا در همینجا تمام نمیشود. کوئینترو در پست لینکدین خود از میراث «همکار درخشانی که شایسته شناختهشدن بهعنوان یکی از پیشگامان امنیت سایبری در مالاگا است» پرده برداشت؛ نه فقط بهخاطر نقشی که در مسیر حرفهای او داشت.
به گفته یکی از دوستانش، ویروس آستورگا هدفی جز انتشار پیام ضدتروریستیاش و نشاندادن تواناییاش بهعنوان برنامهنویس نداشت. مانند مسیر کوئینترو، علاقه آستورگا به فناوری ادامه یافت و او به معلم کامپیوتر در یک دبیرستان تبدیل شد؛ مدرسهای که بعدها کلاس کامپیوترش را به نام او نامگذاری کرد.
 |
| پسر Antonio Astorga |
میراث آستورگا فراتر از آن دیوارها هم ادامه دارد. یکی از پسرانش، سرخیو، بهتازگی در رشته مهندسی نرمافزار فارغالتحصیل شده و به امنیت سایبری و محاسبات کوانتومی علاقه دارد — پیوندی که برای کوئینترو معنای ویژهای دارد. او گفت: «اینکه حالا میتوانم این چرخه را کامل کنم و ببینم نسلهای جدید روی آن بنا میکنند، برایم بسیار ارزشمند است.»
برای کوئینترو، که احساس میکند مسیرشان دوباره به هم خواهد رسید، سرخیو «نمونهای از استعدادهایی است که امروز در مالاگا شکل میگیرند.» و این نتیجه مسیری است که از VirusTotal آغاز شد و بعدها به ایجاد مرکز مهندسی ایمنی گوگل (GSEC) و همکاریهای گسترده با دانشگاه مالاگا انجامید و این شهر را به یک قطب واقعی استعدادهای امنیت سایبری تبدیل کرد.
