بسیاری از رپرها در انتخاب نام هنری مناسب با مشکل روبه‌رو می‌شوند و معمولاً میان نام‌های مختلف جابه‌جا می‌شوند تا یکی از آن‌ها در ذهن طرفداران بماند. کندریک لامار پیش‌تر با نام K. Dot شناخته می‌شد، 2 Chainz نام Tity Boi داشت و امینم نمی‌توانست از نام M&M استفاده کند به دلیل مسائل حقوقی. هیچ‌یک از این نام‌ها در ابتدا نشانه‌ی ستاره شدن نبودند. جی-زی نیز دوره‌ای مشابه را پشت سر گذاشت تا در نهایت به نامی رسید که امروز با آن شناخته می‌شود.
او در مصاحبه‌ای با مجله Q در آوریل ۲۰۰۰ توضیح داد که چگونه به نام هنری مشهورش رسید. «وقتی جوان بودم، آدمی آرام و خونسرد بودم، برای همین مرا Jazzy صدا می‌زدند. بعدها این نام به Jay-Z تبدیل شد.»
جی-زی در طول سال‌ها نام‌های دیگری نیز امتحان کرد. او در همان گفت‌وگو سه نام را برجسته کرد: نخست Jay-hovah که بعدها به اختصار Hov شد. او گفت: «نمی‌گویم خدا هستم، این دنیا را من نساخته‌ام. اما از نظر شعر و متن، من MC خدایی هستم.» گزینه‌ی دیگر «Supajigga» بود چون سریع رپ می‌کرد و در نهایت به «Jigga» خلاصه شد. آخرین نام «S-Dot» بود که همچنان معنا دارد زیرا به نام اصلی او، شاون کارتر، اشاره دارد.
امروز هُو بیش از آن‌که به‌عنوان رپر شناخته شود، یک تاجر سرسخت است. اخیراً تلاش زیادی کرد تا کازینوی Caesar’s Palace را به میدان تایمز بیاورد. او استدلال می‌کرد چنین همکاری‌هایی نشان می‌دهد «نیویورک واقعاً چه شکلی است.» با این حال، با مخالفت شدید ساکنان محلی و رئیس اتحادیه برادوی، جیسون لاکس، روبه‌رو شد. لاکس گفت: «ساکنان و کارگران این محله حقیقت را می‌بینند. این‌ها شرکت‌های عظیمی هستند با منابع تقریباً نامحدود. اما برادوی نماینده‌ی پویایی خلاق و قلب فرهنگی تپنده‌ی این شهر است، چیزی کاملاً متفاوت از آنچه یک کازینو نشان می‌دهد.»
با وجود این، طرفداران همچنان می‌توانند به انتشار موسیقی جدید امیدوار باشند. دوست قدیمی و همکار او در Roc-a-Fella، ممفیس بلیک، در برنامه Drink Champs پس از دیدار با جی-زی در لاس‌وگاس این موضوع را مطرح کرد: «همین‌تازه با او در وگاس بودم. روی صحنه آمد و همه را شگفت‌زده کرد. به او گفتم، می‌دانم داری کار می‌کنی، یک ورس برای من نگه دار. او گفت باشه، دارم برات. پس اگر اتفاق بیفتد، می‌افتد.»
