دریاچه ایسیک‌کول در شمال‌شرقی جمهوری قرقیزستان قرار دارد و بزرگ‌ترین دریاچه این کشور و دومین دریاچه مرتفع کوهستانی جهان به شمار می‌رود. زیر سطح آن مدفن آبی چندصدساله پنهان شده است.
پژوهشگران اخیراً در بخش شمال‌غربی ایسیک‌کول یک کاوش باستان‌شناسی زیر آب انجام دادند تا بقایای شهری را بررسی کنند که روزگاری در مسیر جاده ابریشم قرار داشت. این گروه بقایای یک گورستان قرون وسطایی، سفالینه‌ها و ساختمان‌های مختلف را کشف کردند که وجود این سکونتگاه باستانی را تأیید می‌کند.
به گفته والری کولچنکو، پژوهشگر مؤسسه تاریخ، باستان‌شناسی و قوم‌نگاری آکادمی ملی علوم قرقیزستان، این محل شهری یا مرکز تجاری بزرگ در یکی از بخش‌های مهم جاده ابریشم بوده است. او در بیانیه‌ای که توسط انجمن جغرافیایی روسیه منتشر شد گفت در آغاز قرن پانزدهم، بر اثر زمین‌لرزه‌ای شدید، این شهر به زیر آب‌های دریاچه فرو رفت.
کولچنکو این رویداد را با پمپئی مقایسه کرد، هرچند سکونتگاه پیش از وقوع زمین‌لرزه رها شده بود. با این حال، جمعیت منطقه پس از حادثه به‌طور چشمگیری تغییر کرد و جایگاه غنی قرون وسطایی آن با حضور کوچ‌نشینان جایگزین شد.
باستان‌شناسان چهار بخش مختلف دریاچه را بررسی کردند. در نخستین محل، ساختمان‌های آجری همراه با سنگ آسیاب کشف شد که یکی از جفت سنگ‌هایی بود که برای آرد کردن غلات به کار می‌رفت. همچنین نشانه‌هایی از یک بنای اجتماعی تزئین‌شده یافتند که احتمالاً مسجد، حمام یا مدرسه اسلامی بوده است. در محل دوم، کولچنکو و همکارانش یک گورستان اسلامی مربوط به قرن سیزدهم تا چهاردهم شناسایی کردند. اسکلت‌های ثبت‌شده به سمت شمال و در جهت مکه، مقدس‌ترین مکان در اسلام، در عربستان سعودی امروزی قرار داشتند.
