تصویری تازه از تلسکوپ «جمینی ساوت» منتشر شده که یک سحابی سیارهای شناختهشده را نشان میدهد؛ ستارهای عظیم که در پایان عمر خود رو به خاموشی میرود. این نمایشهای کیهانی معمولاً شکلی دایرهای یا کروی دارند، اما سحابی NGC 6302 شباهتی آشکار به یک پروانه دارد؛ پروانهای بسیار زیبا.
![]() |
| تصویر جمینی ساوت |
سحابیهای سیارهای از اهداف محبوب علاقهمندان به نجوم آماتوری هستند. این اجرام هیچ ارتباطی با سیارهها ندارند؛ اخترشناسان اولیه آنها را چنین نامیدند چون در تلسکوپهای کوچک شبیه سیارات گازی دوردست مانند زحل و مشتری دیده میشدند. نمونهای از این نامگذاری، سحابی حلقهای M57 است. با وجود این، اصطلاح «سحابی سیارهای» همچنان باقی مانده، هرچند در واقع این اجرام پوستههای درخشان گاز هستند که توسط ستارههای در حال مرگ به فضا پرتاب میشوند.
![]() |
| تصویر هابل |
سحابیهای سیارهای گاهی شکلی شبیه ساعت شنی یا دمبل پیدا میکنند، زیرا لایههای بیرونی ستاره در حال مرگ به فضا پرتاب میشود. رنگهای درخشان این سحابیها معمولاً از گازهای مختلفی ناشی میشود که زیر تابش فرابنفش شدید میدرخشند؛ اکسیژن به رنگ آبی-سبز، هیدروژن به رنگ قرمز و نیتروژن در طیفهای قرمز تیره یا بنفش دیده میشود.
در مورد سحابی NGC 6302 یا همان «سحابی پروانه»، شکل آن به وضوح شبیه پروانه است. اخترشناسان با تلسکوپ فضایی هابل در سال ۲۰۲۰ تصویری از این جرم ثبت کردند، اما تصویر تازهای که توسط تلسکوپ «جمینی ساوت» در شیلی گرفته شده، چشماندازی متفاوت و متمایز ارائه میدهد.


