کوین رز، سرمایهگذار باسابقه حوزه فناوری، برای ارزیابی سختافزارهای هوش مصنوعی یک معیار احساسی دارد: «اگر دیدن کسی با آن دستگاه باعث شود بخواهی مشت بزنی به صورتش، نباید روی آن سرمایهگذاری کنی.»
رز که شریک عمومی در شرکت True Ventures و سرمایهگذار اولیه در برندهایی مانند Peloton، Ring و Fitbit بوده، از موج سرمایهگذاری در سختافزارهای هوش مصنوعی در سیلیکونولی فاصله گرفته است. در حالی که بسیاری از سرمایهگذاران به دنبال تأمین مالی عینکهای هوشمند یا گردنبندهای هوش مصنوعی هستند، رز مسیر متفاوتی را در پیش گرفته است.
او میگوید بسیاری از این ابزارها مکالمات کامل افراد را ضبط میکنند و این موضوع به باورهای اجتماعی درباره حریم خصوصی آسیب میزند. رز که عضو هیئتمدیره شرکت Oura بوده و تجربه موفق در بازار حلقههای هوشمند دارد، معتقد است موفقیت در این حوزه فقط به توانایی فنی وابسته نیست، بلکه به احساسات و پذیرش اجتماعی نیز بستگی دارد.
او در رویداد TechCrunch Disrupt گفته است که فناوری خوب کافی نیست، بلکه باید دید استفاده از آن چه احساسی در فرد و اطرافیانش ایجاد میکند. به گفته او، بسیاری از ابزارهای هوش مصنوعی همیشه فعال و در حال شنیدن هستند و تلاش میکنند باهوشترین موجود حاضر باشند، که این وضعیت سالم نیست.
رز خودش برخی از این ابزارها را امتحان کرده، از جمله گردنبند Humane AI که سال گذشته توجه زیادی را جلب کرد. اما نقطه شکست زمانی بود که در یک مشاجره با همسرش تلاش کرد با استفاده از گزارشهای ثبتشده توسط دستگاه، بحث را ببرد. او میگوید این آخرین باری بود که آن ابزار را استفاده کرد.
او معتقد است کاربردهایی مانند تشخیص بناهای تاریخی توسط عینک هوشمند برای گردشگران کافی نیست. به گفته او، افزودن هوش مصنوعی به همه چیز باعث آسیب شده است. رز مثالی از دوستی میزند که در یک عکس، دروازه حیاط خانهاش را حذف کرده تا تصویر بهتر شود، و میگوید فرزندانش بعدها خواهند پرسید: «مگه دروازه نداشتیم؟»
رز نگران است که اکنون در مرحلهای مشابه با آغاز شبکههای اجتماعی قرار داریم؛ تصمیمهایی که اکنون بیضرر به نظر میرسند، ممکن است در آینده پشیمانی به بار آورند. او تجربههای شخصی با فرزندانش را مثال میزند؛ زمانی که با استفاده از ابزار تولید ویدیو Sora از شرکت OpenAI، ویدیوهایی از تولهسگهای خیالی ساخته و فرزندانش پرسیدهاند که آنها را از کجا میتوان تهیه کرد. او مجبور شده توضیح دهد که این تصاویر واقعی نیستند، مثل جادوی سینما.
با این حال، رز مخالف فناوری نیست. او به تأثیر مثبت هوش مصنوعی بر کارآفرینی و صنعت سرمایهگذاری خطرپذیر خوشبین است. به گفته او، موانع ورود برای کارآفرینان هر روز کمتر میشود. او از همکاری با فردی یاد میکند که بدون تجربه قبلی در کدنویسی با ابزارهای هوش مصنوعی، در مسیر رانندگی از لسآنجلس به سانفرانسیسکو یک اپلیکیشن کامل ساخته و منتشر کرده است.
رز پیشبینی میکند که با عرضه نسخه سوم Gemini از گوگل، خطاهای کدنویسی تقریباً از بین خواهند رفت و کلاسهای برنامهنویسی در دبیرستانها به کلاسهای «کدنویسی با حس و حال» تبدیل میشوند. او معتقد است که کسبوکار میلیارد دلاری بعدی ممکن است از یک دبیرستان معمولی آغاز شود.
به گفته او، این تحولات معادلات سرمایهگذاری را تغییر میدهند. کارآفرینان میتوانند تأمین مالی را به تعویق بیندازند یا حتی بهطور کامل از جذب سرمایه خارجی صرفنظر کنند. بسیاری از شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر با استخدام تعداد زیادی مهندس واکنش نشان دادهاند، اما رز معتقد است که پاسخ واقعی در جای دیگری است.
او میگوید کارآفرینان با مشکلاتی مواجه میشوند که فنی نیستند، بلکه احساسیاند. بنابراین سرمایهگذارانی که هوش هیجانی بالایی دارند و بهعنوان شریک بلندمدت در کنار بنیانگذاران باقی میمانند، ارزشمندتر خواهند بود.
رز در پایان به توصیهای از لری پیج اشاره میکند که در دوران فعالیتش در Google Ventures شنیده بود: «بیتوجهی سالم به غیرممکنها چیزی است که باید به دنبالش بود.» او میگوید به دنبال بنیانگذارانی است که فقط به اصلاح جزئیات فکر نمیکنند، بلکه با ایدههای جسورانه و متفاوت به میدان میآیند، حتی اگر دیگران آنها را غیرمنطقی بدانند.
