افرادی که آلرژی دارند ممکن است مدتها پس از حذف عامل آلرژیزا همچنان دچار علائم باشند. پژوهشگران اکنون به آیندهای فکر میکنند که در آن دستگاههای قابل حمل بتوانند با استفاده از نور فرابنفش (UV) آلرژنهای موجود در هوا را از محیط حذف کنند.
در تحقیقی جدید که در نشریه ACS ES&T Air منتشر شده، دانشمندان توانستهاند ساختار پروتئینهای آلرژیزا را با نور فرابنفش تغییر دهند. این روش جایگزینی مؤثرتر از ماهها تمیزکاری فرشها و حیوانات خانگی است و در موارد شدید حتی میتواند جان افراد را نجات دهد.
تس ایدم، میکروبیولوژیست دانشگاه کلرادو بولدر، گفته که میتوان با استفاده از نور فرابنفش غیرفعال و نسبتاً ایمن، آلرژنهای موجود در هوا را بهسرعت غیرفعال کرد. او معتقد است این روش میتواند به افراد در خانه، مدرسه یا مکانهایی که آلرژنها تجمع میکنند کمک کند.
افراد معمولاً به خود گربه یا سگ حساسیت ندارند، بلکه به پروتئینی که آنها تولید میکنند واکنش نشان میدهند. گربهها پروتئینی به نام Fel d1 در بزاق خود دارند که هنگام لیسیدن بدنشان وارد هوا میشود و باعث واکنش سیستم ایمنی بدن میگردد.
این پروتئینها زنده نیستند و نمیتوان آنها را مانند میکروبها از بین برد. روشهای معمول مانند فیلتر کردن هوا، جاروبرقی کشیدن و شستوشوی دیوارها و حیوانات خانگی مؤثرند اما نگهداری آنها در طولانیمدت دشوار است.
ایدِم و همکارانش به جای حذف پروتئینها، ساختار آنها را تغییر دادند تا برای سیستم ایمنی بدن ناشناخته شوند. آنها این فرآیند را به باز کردن شکل اوریگامی تشبیه کردهاند؛ اگر سیستم ایمنی به شکل قو عادت کرده باشد و پروتئین دیگر شبیه قو نباشد، واکنشی نشان نمیدهد.
نور فرابنفش از قبل برای از بین بردن عوامل بیماریزا در هوا و ضدعفونی تجهیزات در بیمارستانها و فرودگاهها استفاده میشود، اما معمولاً شدت آن زیاد است و نیاز به محافظت از چشم و پوست دارد. تیم تحقیقاتی از نور با طول موج ۲۲۲ نانومتر استفاده کرده که برای محیطهای دارای جمعیت ایمنتر است، زیرا به عمق سلولها نفوذ نمیکند. با این حال، تولید گاز ازن یکی از خطرات احتمالی آن است و باید میزان تماس انسان با آن محدود شود.
در آزمایشها، پژوهشگران آلرژنهایی از کنهها، موی حیوانات، کپک و گرده گیاهان را وارد یک محفظه کردند و چهار چراغ UV222 را روشن کردند. بررسیهای دورهای نشان داد که میزان شناسایی پروتئینها توسط آنتیبادیها کاهش یافته است.
پس از نیم ساعت، سطح آلرژنهای موجود در هوا بهطور متوسط بین ۲۰ تا ۲۵ درصد کاهش یافت. در یک مورد، پس از ۴۰ دقیقه تابش نور، میزان پروتئین Fel d1 تا ۶۱ درصد نسبت به هوای درماننشده کاهش پیدا کرد.
اگرچه چراغهای UV222 هماکنون در دسترس مصرفکنندگان هستند، بیشتر برای کاربردهای صنعتی استفاده میشوند. تس ایدم امیدوار است روزی فرا برسد که افراد بتوانند به نسخههای قابل حمل این چراغها دسترسی داشته باشند و از آنها در موقعیتهای شخصیتری مانند رفتن به خانه دوستی که سه گربه دارد استفاده کنند. در سطحی جدیتر، این چراغها حتی ممکن است جان افراد را نجات دهند.
