دوشنبه گذشته، ۱۳ اکتبر، نسخه دوم موشک استارشیپ برای آخرین بار پرتاب شد و به دورهای نزدیک به دو سال فعالیت خود پایان داد. این یازدهمین پرواز آزمایشی زیرمداری این موشک غولپیکر بود و راه را برای نسخهای ارتقاءیافته هموار کرد که بزرگتر است و موتورهای رپتور کارآمدتری دارد.
نسخه سوم استارشیپ قرار است در سال ۲۰۲۶ معرفی شود و آغازگر آزمایشهای مداری اسپیسایکس با این سامانه پرتابی باشد. این نسخه توانایی حمل محموله به مدار، و انجام مأموریتهایی به ماه و مریخ را خواهد داشت. این موشک حدود ۱.۵ متر بلندتر خواهد بود، ظرفیت سوخت بیشتری دارد و به آداپتورهای جدیدی برای انتقال سوخت در مدار مجهز خواهد شد.
آخرین پرواز نسخه دوم استارشیپ موفقیتآمیز بود. اسپیسایکس در این پرواز چندین آزمایش درونپروازی انجام داد تا برای نسخه جدید آماده شود. این نمونه دوم، مانند مأموریتهای قبلی، در مسیر زیرمداری پرواز کرد و هشت شبیهساز ماهواره استارلینک را مستقر کرد.
دو پرواز اخیر استارشیپ موفق بودند، اما پس از چند شکست در سه پرتاب نخست سال جاری انجام شدند. با وجود پایان موفق نسخه دوم، این نسخه مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرد. اکنون تمرکز شرکت بر توسعه نسخه جدید موشک است.
اسپیسایکس در بیانیهای اعلام کرد که تمرکز اکنون بر نسل بعدی استارشیپ و بوستر سوپر هوی است و چندین نمونه در حال ساخت و آمادهسازی برای آزمایش هستند. این نسخه جدید برای نخستین پروازهای مداری، مأموریتهای عملیاتی حمل محموله، انتقال سوخت و دیگر کاربردها طراحی شده و هدف نهایی، ساخت موشکی کاملاً قابل استفاده مجدد برای مأموریتهایی به مدار زمین، ماه، مریخ و فراتر از آن است.
نسخه جدید نسبت به نمونه فعلی بزرگتر است، سوخت بیشتری حمل میکند و از موتورهای رپتور نسل سوم بهره میبرد که قدرتمندتر و کارآمدتر هستند. همچنین ارتقاءهایی در ذخیرهسازی انرژی و سامانههای الکترونیکی آن انجام شده که امکان انجام مأموریتهای طولانیتر را فراهم میکند.
برای آمادهسازی موشک جهت مأموریتهای فراتر از مدار پایین زمین، اسپیسایکس باید سامانهای برای انتقال سوخت بین دو فضاپیما در فضا نصب کند. به گفته سخنگوی شرکت، یکی از ویژگیهای قابل مشاهده در نسخه جدید، آداپتورهای اتصال جدیدی است که برای جفتکردن دو استارشیپ و انتقال سوخت استفاده خواهد شد. این قابلیت قرار است سال آینده به نمایش گذاشته شود.
ایلان ماسک، بنیانگذار اسپیسایکس، در مصاحبهای در ماه سپتامبر گفت که تقریباً همه چیز در نسخه سوم موشک تغییر کرده و این بازطراحی گسترده ممکن است در ابتدا با چالشهایی همراه باشد.
با توجه به تغییرات گسترده در این موشک، ممکن است مدتی طول بکشد تا نسخه سوم استارشیپ بتواند پروازهای مداری را با موفقیت کامل انجام دهد. ماسک پیشتر ابراز امیدواری کرده بود که بتواند در پنجره پرتاب سال آینده، یک استارشیپ بدون سرنشین را به مریخ بفرستد، اما هنوز مشخص نیست که این موشک تا آن زمان برای چنین مأموریتی آماده خواهد بود یا نه.