در میان ۱۳۰۰ خودروی کلاسیکی که قرار است از مجموعه یک کلکسیونر اهل آلاباما به حراج گذاشته شود، یک نمونه خاص از تاریخ خودروهای عضلانی آمریکا به چشم میخورد؛ ترکیبی از نوستالژی و فرصت از دسترفته.
پونتیاک فایربرد توربو ترنسام مدل ۱۹۸۰ با طراحی نمادین خود — از جمله نشان معروف «مرغ فریادزن» روی کاپوت و سقف T شکل — ظاهری کاملاً کلاسیک دارد. اما زیر این ظاهر آشنا، یکی از جنجالیترین پیشرانههایی قرار دارد که تاکنون در یک ترنسام نصب شده است.
در دهه ۱۹۷۰، نسل دوم ترنسام با موتورهای حجیم V8 خود به شهرت رسید، در حالی که بسیاری از رقبا یا کوچکتر شدند یا از بازار کنار رفتند. این خودرو همچنین از محبوبیت فیلم «اسموکی و بندیت» با بازی برت رینولدز بهرهمند شد که در آن، ترنسام با سرعت از دست پلیس فرار میکرد.
اما در سال ۱۹۸۰، قوانین سختگیرانه آلایندگی و مصرف سوخت باعث حذف موتور ۴۰۰ اینچ مکعبی (۶.۶ لیتری) شد. جایگزین آن، موتور کوچکتری با حجم ۳۰۱ اینچ مکعب (۴.۹ لیتر) بود که به توربوشارژر مجهز شده بود — ترفندی که پیشتر پورشه ۹۱۱ را به افسانهای در دنیای خودرو تبدیل کرده بود. حالا سؤال این بود: آیا این ترفند میتواند برای ترنسام هم کارساز باشد؟
روی کاغذ، مشخصات فنی ترنسام توربو مدل ۱۹۸۰ امیدوارکننده به نظر میرسید: قدرت ۲۱۰ اسب بخار و گشتاور ۴۶۸ نیوتنمتر، که نسبت به موتور استاندارد اولدزموبیل ۴۰۳ اینچ مکعبی در مدل ۱۹۷۹ با قدرت ۱۸۵ اسب بخار، برتری قابل توجهی داشت و تنها ۱۰ اسب بخار کمتر از نسخه ارتقاءیافته W72 با موتور ۴۰۰ بود. اما عملکرد واقعی در پیست چیز دیگری نشان داد.
با گیربکس سهسرعته اتوماتیک و دیفرانسیل عقب با نسبت کند ۳.۰۸، ترنسام توربو برای رسیدن به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت حدود ۸.۲ ثانیه زمان نیاز داشت و مسیر یکچهارم مایل را در ۱۶.۷ ثانیه با سرعت نهایی ۱۳۸ کیلومتر بر ساعت طی کرد. در مقایسه، نسخه دستی W72 در سال قبل همین مسیر را در ۶.۷ ثانیه و با سرعت نهایی ۱۵۶ کیلومتر بر ساعت طی کرده بود.
بررسیکنندگان این مدل توربو همچنین از کاهش توان لازم برای لغزش چرخهای عقب روی آسفالت خشک گلایه داشتند، هرچند هندلینگ خودرو همچنان مورد تحسین بود و ظاهر آن نیز جذاب باقی مانده بود. این مدل دارای برجستگی جدیدی در کنار کاپوت بود که ورودی هوای عقبنما و غیرواقعی آن، چراغهایی اختیاری داشت که با افزایش فشار توربو روشن میشدند.
نقش معروف پرنده روی کاپوت همچنان قابل سفارش بود، هرچند مانند قبل، بهصورت آپشن عرضه میشد. مالک اولیه خودروی حاضر در حراج، ظاهراً پرداخت ۱۲۰ دلار اضافی برای این برچسب بزرگ را منطقی دانسته، در حالی که موتور توربو خود ۳۵۰ دلار قیمت داشت. اگر این گزینه انتخاب نمیشد، خودرو با موتور تنفس طبیعی ۳۰۱ اینچ مکعبی عرضه میشد که تنها ۱۵۵ اسب بخار قدرت داشت.
