در سال ۲۰۰۸، زمانی که فعالیت خورشیدی به پایینترین سطح ثبتشده رسید، بسیاری از اخترشناسان تصور کردند خورشید وارد دورهای طولانی از کاهش فعالیت شده است. اما تحقیقات جدید نشان میدهد این تصور اشتباه بوده و آن سال در واقع آغاز روندی افزایشی در فعالیت خورشید بوده است.
مطالعهای که در ۸ سپتامبر در نشریه The Astrophysical Journal Letters منتشر شد، نشان میدهد از سال ۲۰۰۸ تاکنون، شاخصهای کلیدی مانند فراوانی باد خورشیدی و شدت میدان مغناطیسی خورشید بهطور پیوسته افزایش یافتهاند. جیمی جاسینسکی، پژوهشگر ناسا و نویسنده اصلی این مطالعه، گفته است: «همه نشانهها حاکی از ورود خورشید به یک دوره کمفعالیت طولانی بود، اما روند کاملاً معکوس شد. خورشید بهآرامی در حال بیدار شدن است.»
چرخه خورشیدی معمولاً هر ۱۱ سال یکبار با افزایش و کاهش تعداد لکههای خورشیدی همراه است. میدان مغناطیسی خورشید نیز هر ۲۲ سال یکبار به حالت اولیه خود بازمیگردد که به آن چرخه هِیل گفته میشود. با این حال، تاریخ نشان داده که گاهی دورههای کمفعالیت ۳۰ تا ۴۰ ساله نیز رخ دادهاند که هنوز بهطور کامل قابل پیشبینی نیستند.
بررسی دقیق دادهها از سال ۲۰۰۸ به بعد نشان میدهد که روند کاهش باد خورشیدی متوقف شده و پارامترهای پلاسما و میدان مغناطیسی بهطور مداوم در حال افزایشاند. بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۵، شاخصهایی مانند سرعت باد خورشیدی (حدود ۶٪)، چگالی (۲۶٪)، دما (۲۹٪) و فشار حرارتی (۴۵٪) رشد داشتهاند. این موضوع نشان میدهد که دوره اخیر کاهش فعالیت خورشیدی ممکن است یک استثنا در روند بلندمدت بوده باشد.
فعالیت خورشیدی تأثیر مستقیمی بر وضعیت فضایی دارد. فورانهای انرژی و پلاسما از خورشید میتوانند میدان مغناطیسی محافظ زمین را فشرده کرده و آن را در برابر تشعشعات شدید آسیبپذیر کنند. این پدیدهها میتوانند شبکههای ماهوارهای و برقرسانی را مختل کرده و سلامت فضانوردان و تجهیزات فضایی را به خطر بیندازند.
با پیشرفت فناوری، دانشمندان توانستهاند فعالیت خورشید را با جزئیات بیشتری رصد کنند. با این حال، مقاله جدید نشان میدهد که بررسی دوباره رفتار پیچیده و غیرقابل پیشبینی خورشید همیشه ارزشمند است. نویسندگان مقاله هشدار دادهاند که افزایش ۱۶ ساله فشار دینامیکی باد خورشیدی میتواند پیامدهایی در محیط فضایی داشته باشد.
از آنجا که این روند از چرخه ۱۱ ساله معمول فراتر رفته، احتمالاً خورشید اکنون در یکی از دورههای نادر و طولانی فعالیت قرار دارد. زمان و نحوه پایان این دوره هنوز مشخص نیست. جاسینسکی در پایان گفته است: «روندهای بلندمدت بسیار کمتر قابل پیشبینیاند و هنوز بهطور کامل آنها را نمیفهمیم.»