یک دورانی می گفتند که اگر فلان کار را نکنیم یا فلان شخص نبود الان ایران سوریه بود! خب سوریه هم از ما کنار کشید و دسترسی مردمش به بازارهای جهانی باز شد. اقتصاد جهانی در دسترس مردمی سختی کشیده قرار گرفته که می توانند محصولات و خدمات خودشان را براحتی به همه جای دنیا به فروش برسانند.
یادم می آید نمایشگاه فرش در یکی از کشورهای آسیایی بود . بازرگانان ایرانی در به در دنبال راهکار برای جابجایی پول بودند و دستگاه پوز قرض می کردند تا بعدا سر انتقال پول و دریافت آن چانه زنی کنند درست در همان زمان یک فرش باف افغانی از یکی از روستاهای افغانستان فرش به آلمانی ها می فروخت و به کمک اتصال به سیستم بانکی جهانی پول را دریافت می کرد. این داستان برای زمانی است که هنوز مجدد طالبان آرزوهای یک ملت را به فنا نداده بود.
حالا چنین امکانی برای مردم سوریه فراهم است ، وقتی درهای اقتصاد جهانی به روی کشوری باز می شود به اندازه مردم دنیا فرصت به فرصت های درآمد زایی اضافه می شود.فرض کنید فرش بافان ما می توانستند بدون مشکل به دنیا هنر ایرانی را بفروشند، یا اینکه شما یک کالایی را براحتی از آمازون خریداری می کردید و دیگر پول به جیب دلال نمی ریختید؟! چقدر همین موضوع صرفه جویی مالی به همراه دارد!
یک بار بیشتر زندگی را تجربه نمی کنیم! متاسفانه این زندگی حروم شد
