کمیته تخصیص بودجه مجلس نمایندگان آمریکا روز چهارشنبه حمایت خود را از چند مأموریت ناسا اعلام کرد که طبق پیشنهاد بودجه دولت برای سال ۲۰۲۶ در خطر لغو قرار دارند. اگرچه این کمیته بودجه بیشتری برای این مأموریت‌ها اختصاص نداد، اما این حمایت امید تازه‌ای به پروژه‌های علمی سیاره‌ای می‌دهد که سال‌ها در حال توسعه بوده‌اند.
این کمیته برای بررسی لایحه بودجه مربوط به تجارت، عدالت و علوم تشکیل جلسه داد؛ لایحه‌ای که بودجه سازمان‌های فدرالی مانند ناسا را تعیین می‌کند. طبق این لایحه، بیش از ۲۴.۸ میلیارد دلار برای ناسا در نظر گرفته شده که تقریباً برابر با بودجه سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ است و بسیار بیشتر از رقم پیشنهادی دولت یعنی ۱۸.۸ میلیارد دلار برای سال ۲۰۲۶ محسوب می‌شود.
این لایحه با رأی ۳۴ به ۲۸ تصویب شد و اکنون برای رأی‌گیری به صحن اصلی مجلس می‌رود. مهلت نهایی کنگره برای تصویب بودجه‌های جداگانه اول اکتبر است.
در جریان این جلسه، کمیته اصلاحاتی را در گزارش همراه لایحه اعمال کرد که مأموریت نیو هورایزنز در کمربند کویپر، مأموریت جونو در بررسی سیاره مشتری و قمرهای آن، و مجموعه‌ای از مأموریت‌های رباتیک کم‌هزینه به مریخ را شامل می‌شود. اگرچه در گزارش مبلغ مشخصی برای این مأموریت‌ها ذکر نشده، اما حمایت گسترده کمیته از آن‌ها را نشان می‌دهد.
در گزارش آمده است که کمیته از درخواست ناسا برای ایجاد برنامه‌ای منظم از مأموریت‌های علمی کم‌هزینه و ابزارهای تحقیقاتی به مقصد مریخ حمایت می‌کند. همچنین توصیه شده که ناسا این مأموریت‌ها را با همکاری شرکت‌های خصوصی اجرا کند.
در بخش دیگری از گزارش، بودجه جدیدی برای رصدخانه پرتو ایکس چاندرا اعلام شده است. این تلسکوپ که در سال ۱۹۹۹ به عنوان قدرتمندترین تلسکوپ پرتو ایکس جهان به فضا پرتاب شد، از آن زمان تاکنون داده‌های دقیقی از سیاه‌چاله‌ها، ابرنواخترها و خوشه‌های کهکشانی ارائه کرده است. با این حال، در پیشنهاد بودجه دولت، پایان فعالیت آن مطرح شده بود.
بودجه پیشنهادی کاخ سفید برای سال ۲۰۲۶ که در ماه مه منتشر شد، بودجه ناسا را نسبت به سال ۲۰۲۵ حدود ۶ میلیارد دلار کاهش می‌دهد. طبق این پیشنهاد، بودجه علوم سیاره‌ای ناسا از ۲.۷ میلیارد دلار به ۱.۹ میلیارد دلار کاهش می‌یابد.
این کاهش بودجه باعث توقف ده‌ها مأموریت فعال و برنامه‌ریزی‌شده از جمله نیو هورایزنز خواهد شد. این فضاپیما که در ۱۹ ژانویه ۲۰۰۶ پرتاب شد، طی نه سال و نیم حدود ۹ میلیارد مایل سفر کرد و نخستین مأموریتی بود که به پلوتو رسید. این مأموریت به عنوان یکی از موفق‌ترین پروژه‌های سیاره‌ای شناخته می‌شود و نشان داد که پلوتو و قمرهایش بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی هستند که دانشمندان تصور می‌کردند.