شرکت سیرا اسپیس حدود ده سال پیش قراردادی برای ارسال محموله به ایستگاه فضایی بینالمللی دریافت کرد و وعده داد نخستین هواپیمای فضایی خصوصی با قابلیت استفاده مجدد سریع و بازگشت محموله را بسازد که بتواند روی باندهای تجاری فرود آید.
این چشمانداز تغییر کرده است. طبق اصلاحیهای که هفته گذشته اعلام شد، ناسا و سیرا اسپیس توافق کردند که تعهد خرید پروازهای باری به ایستگاه فضایی از سوی ناسا حذف شود. بهجای آن، هواپیمای فضایی دریمچِیسر قرار است در اواخر سال ۲۰۲۶ یک پرواز آزمایشی مستقل انجام دهد و به ایستگاه فضایی متصل نخواهد شد.
ناسا اعلام کرده که برای این آزمایش فقط حمایت حداقلی ارائه خواهد داد و پس از آن تصمیم میگیرد که آیا مأموریتهای تأمین مجدد ایستگاه را سفارش دهد یا نه.
این تغییر قراردادی ضربهای به برنامه دریمچِیسر محسوب میشود. معمولاً چنین پروژههایی به شدت به حمایت دولتی وابستهاند، زیرا هزینههای اولیه توسعه فضاپیماهای سرنشیندار یا باری بسیار بالا است و مشتریان تجاری بهندرت تقاضای کافی برای توجیه اقتصادی پروژه دارند.
برای نمونه، اسپیسایکس میلیاردها دلار از ناسا دریافت کرد تا کپسول دراگون و موشک فالکون ۹ را در قالب برنامههای حملونقل مداری تجاری و خدمه تجاری توسعه دهد.
در نتیجه، دریمچِیسر اکنون نیازمند بازتعریف مأموریت خود است. هدف اولیه این فضاپیما تأمین مجدد ایستگاه فضایی در قالب برنامه خدمات تأمین تجاری ناسا بود، در کنار فضاپیماهای دراگون از اسپیسایکس و سایگنوس از نورثروپ گرومن. سقف مجموع این قراردادها ۱۴ میلیارد دلار است و تاکنون حدود ۱.۴۳ میلیارد دلار از سوی ناسا به سیرا اسپیس اختصاص یافته، اما ممکن است این رقم پایان تعهد باشد.
با حذف درآمد تضمینشده، سیرا اسپیس اکنون با چالش بازتعریف خود بهعنوان یک پلتفرم دو منظوره برای ایستگاههای فضایی تجاری یا مشتریان دفاعی روبهرو است.
