کمی بیش از یک سال پیش، دانشمندان در استرالیا یک انفجار کوتاه از تابش الکترومغناطیسی را ثبت کردند. این پالس آن‌قدر قوی بود که تمام سیگنال‌های دیگر دریافتی از آسمان را تحت‌الشعاع قرار داد، اما منشأ آن ناشناخته باقی ماند. پس از بررسی دقیق داده‌ها، تیم تحقیقاتی متوجه شد که منبع این پالس، یک جرم کیهانی دوردست نیست، بلکه یک ماهواره‌ی «زامبی» است که بدون هیچ هدفی در مدار زمین سرگردان مانده بود.
ماهواره Relay-2 ناسا در ۲۱ ژانویه ۱۹۶۴، دو سال پس از پرتاب ماهواره‌ی قبلی خود یعنی Relay-1، به فضا فرستاده شد. این دو ماهواره، نمونه‌های آزمایشی ارتباطی بودند که تجهیزات تحقیقاتی برای نقشه‌برداری از کمربندهای تابشی محبوس‌شده، معروف به کمربندهای تابشی وان آلن، را با خود حمل می‌کردند. Relay-2 تا ۹ ژوئن ۱۹۶۷ فعال بود، زمانی که هر دو ترانسپوندر آن از کار افتادند و پس از آن دیگر سیگنالی از آن دریافت نشد—تا این‌که تقریباً ۶۰ سال بعد، ناگهان سیگنالی کوتاه از آن مخابره شد.
در ۱۳ ژوئن ۲۰۲۴، ستاره‌شناسان در رصدخانه‌ی Australian Square Kilometer Array Pathfinder یک انفجار رادیویی سریع (FRB) مرموز را ثبت کردند که کمتر از ۳۰ نانوثانیه طول کشید. کلنسی جیمز، پژوهشگر دانشگاه کورتین، به نشریه New Scientist گفت: «خیلی هیجان‌زده شدیم و فکر کردیم شاید یک تپ‌اختر جدید یا جرم ناشناخته‌ی دیگری را کشف کرده‌ایم. این یک پالس رادیویی فوق‌العاده قدرتمند بود که برای مدت بسیار کوتاهی، کل آسمان را تحت‌الشعاع قرار داد.»
دانشمندان در ابتدا تصور می‌کردند این سیگنال از یک جرم دوردست کیهانی منشأ گرفته است، اما بررسی‌های بیشتر نشان داد که منبع این پالس مرموز، همان ماهواره‌ی ازکارافتاده‌ی Relay-2 بوده است؛ طبق مقاله‌ای که در وب‌سایت پیش‌چاپ arXiv منتشر شده است.
انفجارهای رادیویی سریع، پالس‌های قدرتمند و کوتاه‌مدت از امواج رادیویی هستند که معمولاً از اعماق فضا می‌آیند و تنها چند میلی‌ثانیه دوام دارند. با این‌که این پدیده بسیار کوتاه است، اما طبق گفته‌ی ناسا، می‌تواند در همین مدت انرژی‌ای معادل یک کهکشان کامل ساطع کند. انفجار رادیویی که در ژوئن ۲۰۲۴ ثبت شد، به‌ویژه بسیار قوی بود و جالب آن‌که دقیقاً هم‌زمان با عبور ماهواره‌ی ناسا از بالای سر، رخ داد. این سیگنال همچنین غیرعادی شفاف و مشخص بود.
اما این‌که چرا Relay-2 ناگهان این سیگنال را ارسال کرده، هنوز یک معماست. دانشمندانی که این سیگنال را ثبت کرده‌اند، معتقدند ممکن است این ماهواره طی سال‌ها، بار الکتریکی ذخیره کرده باشد و سپس به‌طور ناگهانی در قالب یک انفجار قدرتمند آن را تخلیه کرده است. احتمال دیگر این است که ماهواره توسط یک میکرو شهاب‌سنگ یا شیء دیگری در مدار زمین برخورد کرده باشد و این برخورد باعث آزاد شدن یک ابر کوچک از پلاسمای داغ شده است.
با افزایش تعداد ماهواره‌های ازکارافتاده‌ای که در فضا سرگردان‌اند و به همراه انواع صداها و سیگنال‌های عجیب‌وغریبی که تولید می‌کنند، تشخیص این‌که آیا واقعاً کیهان با ما حرف می‌زند یا فقط یک تکه سخت‌افزار معیوب در حال ساطع کردن انرژی است ، برای دانشمندان دشوارتر خواهد شد.