از هوش مصنوعی گرفته تا خودروهای الکتریکی، تقاضا برای نیمههادیها بهسرعت در حال افزایش است، اما سیلیکون به مرزهای عملکردی خود رسیده. ساخت تراشههای کارآمدتر به مواد جدیدی نیاز دارد — موادی که مانند شن و ماسه همهجا در دسترس نیستند — اما شاید راهحل در فضا نهفته باشد، به معنای واقعی کلمه.
استارتاپ بریتانیایی Space Forge که دفتر مرکزی آن در کاردیف، ولز قرار دارد، اخیراً موفق به جذب سرمایه ۲۲.۶ میلیون پوندی (تقریباً ۳۰ میلیون دلار) در مرحلهی Series A شده تا مواد ویفر را در فضا تولید کند، جایی که شرایط منحصربهفرد آن، فرصتهای تازهای برای مهندسی مواد فراهم میآورد.
برای مثال، این استارتاپ ولزی پیشتر بودجهای برای پروژهای دریافت کرده بود که طی آن شرکت BT (مخفف British Telecom) قصد دارد بررسی کند که آیا ترکیب کریستالهایی که در فضا رشد کردهاند میتواند مصرف برق دکلهای 5G را کاهش دهد یا نه. به دلیل بیوزنی و سایر ویژگیهای محیط فضا، کریستالهای تولیدشده در فضا دارای نقصهای کمتری هستند، که این میتواند منجر به کاهش مصرف انرژی در دستگاهها شود.
نمونههای کاربردی در دنیای واقعی مانند این پروژه به Space Forge کمک میکند تا پیام خود را منتقل کند: سیستمهای حیاتی میتوانند از فناوری این شرکت به عنوان زیرساختی نامرئی بهره ببرند. ایدهی ساخت تراشه در مدار ممکن است شبیه داستانهای علمیتخیلی به نظر برسد، اما طبق گفتهی جاشوا وسترن، مدیرعامل Space Forge، امکانپذیری آن از دههی ۱۹۷۰ شناخته شده است.
او به TechCrunch گفت:
«ما بر شانههای حدود ۵۰ سال تحقیق ایستادهایم؛ تحقیقاتی که نه تنها امکانپذیری این کار را نشان دادهاند، بلکه ثابت کردهاند که انجام آن در فضا بهبودهای چشمگیری به همراه دارد.»
این بهبودها شامل تولید کریستالها و مواد پیشرفتهی نیمههادی با نقص کمتر و عملکرد بهتر است، که آنها را برای کاربردهایی مانند رایانش کوانتومی و سیستمهای دفاعی بسیار جذاب میکند.
همین پتانسیل دوگانه (نظامی-غیرنظامی) دلیل آن است که صندوق نوآوری ناتو (NATO Innovation Fund) رهبری سرمایهگذاری Series A در Space Forge را بر عهده گرفت و شرکت بزرگ آمریکایی Northrop Grumman — یکی از پیمانکاران اصلی دفاعی ایالات متحده — به جمع شرکای این استارتاپ پیوسته است.