فلزی‌ترین قمر زحل اکنون رازآلودتر از همیشه به نظر می‌رسد. در قمر تایتان، ابرهای متان بارانی سرد و روغنی ایجاد می‌کنند — چیزی کاملاً متفاوت از باران‌های آبی‌رنگی که روی زمین می‌بینیم. برای نخستین بار، دانشمندان شواهدی از همرفت ابری (حرکت عمودی ابرها) در نیم‌کره شمالی تایتان جمع‌آوری کرده‌اند و مشاهده کرده‌اند که ابرهای متان این قمر در طول زمان جابه‌جا می‌شوند و در بالای دریاچه‌های رازآلود آن حرکت می‌کنند.
با ترکیب داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب و رصدخانه کِک در هاوایی، گروهی از دانشمندان مشاهده کردند که ابرهای تایتان به‌تدریج به ارتفاعات بالاتری صعود می‌کنند. این کشف جدید نخستین مدرکی است که نشان می‌دهد پدیده همرفت ابرها در نیم‌کره شمالی این قمر رخ می‌دهد — جایی که بیشتر دریاچه‌ها و دریاهای متان مایع تایتان قرار دارند. این یافته‌ها در مطالعه‌ای که این هفته در نشریه Nature منتشر شده، تشریح شده‌اند.
کانر نیکسون، دانشمند پژوهشی در مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا و نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: «این یافته‌ها به ما کمک می‌کند تا چرخه آب‌وهوایی تایتان را بهتر درک کنیم؛ اینکه چگونه ابرهای متان ممکن است باران ایجاد کرده و متانی را که از دریاچه‌ها تبخیر شده، دوباره تأمین کنند.»
تایتان تنها قمر در منظومه شمسی است که دارای جو قابل‌توجهی است، اما بزرگ‌ترین قمر زحل در لایه‌ای از مه زردرنگ پوشیده شده است. برای بررسی عمق‌های مختلف جو تایتان، دانشمندان از فیلترهای مادون‌قرمز گوناگون روی تلسکوپ‌های وب و کِک استفاده کردند تا ارتفاع ابرها را تخمین بزنند. تیم تحقیقاتی در نوامبر ۲۰۲۲ و ژوئیه ۲۰۲۳ به رصد تایتان پرداخت و ابرهایی را در عرض‌های جغرافیایی میانی و بالای نیم‌کره شمالی آن ثبت کرد. دانشمندان با استفاده از مشاهدات فضایی و زمینی، حرکت ابرها به سمت ارتفاعات بالاتر را در طول چند روز مشاهده کردند، اما موفق نشدند بارندگی مستقیم را ببینند.