حدود ۶۶ میلیون سال پیش، یک سیارک به عرض ۱۰ تا ۱۵ کیلومتر با سرعتی باورنکردنی به منطقه‌ای برخورد کرد که امروزه خلیج مکزیک نام دارد. این برخورد، دهانه‌ای عظیم به قطر ۱۵۰ کیلومتر (۹۰ مایل) به جا گذاشت و منجر به نابودی کامل دایناسورهای غیرپرنده و بخش عمده‌ای از موجودات دریایی شد. اما به نظر می‌رسد این فاجعه‌ی مرگبار، به‌نوعی باعث شکوفایی زندگی هم شده باشد—البته به شکلی غیرمنتظره.
گروهی از پژوهشگران بین‌المللی پیشنهاد داده‌اند که برخورد سیارک باعث ایجاد یک سامانه‌ی هیدروترمال در داخل دهانه‌ی «چیکشلوب» (Chicxulub) شده—نام رسمی این دهانه‌ی برخوردی—و این سامانه ممکن است دست‌کم به مدت ۷۰۰ هزار سال، محیطی دریایی خاص و زنده در اقیانوس بالای خود ایجاد کرده باشد. این مطالعه که روز سه‌شنبه در ژورنال Nature Communications منتشر شد، نشان می‌دهد که یک رویداد بسیار مخرب، در بلندمدت می‌تواند بستر حیات تازه‌ای شود.
هونامی ساتو، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه و زمین‌شناسی از دانشگاه کیوشو، در بیانیه‌ای از سوی دانشگاه تگزاس در آستین گفت:
«پس از برخورد سیارک، خلیج مکزیک روند بازیابی اکولوژیکی‌ای را طی می‌کند که کاملاً با آنچه در اقیانوس‌های دیگر دنیا دیده می‌شود، متفاوت است.»
شاید این یکی از نمونه‌های نادری باشد که طبیعت پس از ویرانی کامل، راهی برای بازآفرینی پیدا می‌کند.