گوشیهای هوشمند قرار بود بالاخره تکراری و کسلکننده شوند. هجده سال پس از معرفی اولین آیفون — همان صفحهنمایش لمسی شیشهای که واقعاً همه چیز را تغییر داد — حالا دیگر چیز زیادی در گوشیهای جدید باقی نمانده که مردم را وادار کند جلوی فروشگاهها صف بکشند تا اولین کسانی باشند که «پدیدهی بزرگ بعدی» را تجربه میکنند. گوشیهای تاشو تلاش کردند دوباره هیجان گذشته را بازگردانند، اما هنوز آنقدر گران هستند که برای عموم دستنیافتنی باشند. بنابراین سازندگان گوشی به سراغ ایدهای تازه رفتهاند: گوشیهای فوقالعاده باریک.
هر دو شرکت سامسونگ و اپل قرار است تا پایان سال جاری گوشیهایی بسیار باریک روانه بازار کنند. سامسونگ پیشتر گوشی Galaxy S25 Edge را معرفی کرده، و طبق سیل گستردهی افشاگریها در فضای مجازی، بهنظر میرسد اپل نیز مدل جدیدی به نام “iPhone 17 Air” را همزمان با نسخههای معمولی و حرفهای آیفون ۱۷ عرضه خواهد کرد.
تصاویر فاششده متعددی از ماکت این گوشیها نشان میدهد که Galaxy S25 Edge و iPhone 17 Air تقریباً به نازکی درگاه USB-C هستند. افشاگر مشهور Evan Blass هفته گذشته اعلام کرد که ضخامت S25 Edge تنها ۵.۸ میلیمتر و وزن آن ۱۶۵ گرم است. چندین منبع معتبر از جمله Mark Gurman از بلومبرگ، Ming-Chi Kuo تحلیلگر شرکت TF International و همچنین یوتیوبرهایی مانند Unbox Therapy تأیید کردهاند که ضخامت آیفون ۱۷ ایر نیز چیزی بین ۵.۵ تا ۶ میلیمتر خواهد بود. Sam Kohl، که کانال Apple Track را اداره میکند، نیز ویدیویی مفصل از ماکت آیفون ۱۷ ایر منتشر کرده و آن را با دیگر مدلهای آیفون ۱۷ که قرار است در سپتامبر رونمایی شوند مقایسه کرده است.
اگر گوشیها همانطور باریک میماندند که در دوران آیفون 6 در سال ۲۰۱۴ بودند، و اگر ماجرای Bendgate (خم شدن بدنه گوشی) هرگز اتفاق نمیافتاد، حالا کسی اینقدر برای گوشیهای باریک هیاهو نمیکرد. اما واقعیت اینطور پیش نرفت. با بزرگتر شدن صفحهنمایشها، ارتقای دوربینها از یک لنز به دو یا سه لنز، و نیاز به پردازندههای قدرتمندتر برای اجرای اپها و بازیهای سهبعدی، تنها یک راه برای دوام باتری در طول روز وجود داشت: قرار دادن باتریهای بزرگتر.
نتیجهی این تصمیم، افزایش ضخامت گوشیها بود تا باتریهای بزرگ را در خود جای دهند. تولیدکنندگان گوشی دقیقاً همان چیزی را ارائه دادند که مردم با کیف پولشان به آن رأی داده بودند—معتاد بودن به گوشی به کنار—و حالا دوباره میخواهند گوشیهای ضعیفتری را فقط بهخاطر «باریک بودن» بفروشند. واقعاً کسی دنبال گوشیای است که اگر کمی محکمتر در دست بگیرید یا داخل جین تنگ بگذارید، مثل شکلات نصف شود؟
حتی کسی مثل من که از اینکه نمیتوانم با یک دست از آیفون ۱۶ پرو استفاده کنم متنفرم و شدیداً دنبال آیفونی نازکتر و سبکتر هستم، باز هم دارم فکر میکنم آیا این مصالحهها ارزشش را دارند یا نه.
یک گوشی نازکتر یعنی باتری کوچکتر. همچنین، همانطور که در S25 Edge و iPhone 17 Air فاششده دیده میشود، تعداد دوربینها نیز کاهش مییابد و به یک لنز محدود میشود. البته تکنولوژی از زمان ماجرای Bendgate خیلی پیشرفت کرده است. چیپستها بهینهتر و کممصرفتر شدهاند، پس برای کارهای عادی مثل وبگردی، ایمیل یا تماشای ویدیو در تیکتاک، دیگر نیاز به باتری عظیم نیست. همچنین اگر سنسور مگاپیکسل بالایی داشته باشد، میتوان با یک دوربین و کراپ دیجیتال، فوکاللِنگتهای مختلف را شبیهسازی کرد.
با این حال، من نگرانم که این کاهش وزن و ضخامت ارزش قربانی کردن کیفیت و تجربه کاربری را نداشته باشد. در پایان، هر دو گوشی باریک سامسونگ و اپل هنوز هم صفحهنمایشهای بزرگ حدود ۶.۶ اینچی دارند و در هیچ جیب شلواری بهدرستی جا نمیگیرند. ببخشید آقایی که فقط یک جفت شلوار جین دارد و رد گوشیاش همیشه روی جیب جلویی نقش بسته!