فضای نوظهور فناوری‌های عصبی (نوروتکنولوژی) پر است از محصولاتی که ادعا می‌کنند می‌توانند با خواندن امواج مغزی شما کاربردهای متنوعی ارائه دهند. این‌که این محصولات واقعاً چقدر کاربردی هستند، محل بحث است—اما به نظر می‌رسد آن‌ها در کسب درآمد از داده‌های مغزی کاربران موفق بوده‌اند. در نامه‌ای به کمیسیون فدرال تجارت ایالات متحده (FTC)، سناتورهای دموکرات چاک شومر، ماریا کانتول و اد مارکی خواستار تحقیق درباره نحوه مدیریت داده‌های کاربران توسط شرکت‌های نوروتکنولوژی شدند و هشدار دادند که اطلاعات بسیار حساس و شخصی ممکن است در حال فروش باشد.
به گفته این سناتورها، نبود راهنمایی‌های نظارتی مشخص درباره فناوری‌های رابط مغز و رایانه (BCI) موجب شده شرکت‌ها بتوانند بدون رضایت یا آگاهی روشن کاربران، داده‌های عصبی آن‌ها را جمع‌آوری و حتی بفروشند. آن‌ها نوشتند: «برخلاف سایر داده‌های شخصی، داده‌های عصبی — که مستقیماً از مغز انسان ثبت می‌شوند — می‌توانند شرایط سلامت روان، وضعیت‌های احساسی و الگوهای شناختی را حتی در حالت ناشناس افشا کنند. این اطلاعات نه‌تنها به‌شدت شخصی هستند، بلکه از نظر راهبردی نیز حساس‌اند.»
نکته حساس درباره نوروتکنولوژی اینجاست: در حالی‌که دستگاه‌هایی با کاربرد پزشکی (مانند محصول نورالینک ایلان ماسک) باید از مقررات حفاظت از داده‌ها مطابق قانون HIPAA پیروی کنند، دستگاه‌هایی که در قالب «سلامت و تندرستی» معرفی می‌شوند — نه تجهیزات پزشکی — با محدودیت‌های بسیار کمتری مواجه‌اند. بسیاری از محصولات نوروتکنولوژی در این دسته قرار می‌گیرند و وعده‌هایی نظیر بهبود خواب یا کاهش اضطراب و استرس می‌دهند، آن هم بدون ادعای درمان بالینی ولی با تکیه بر ادعاهای (گاه مشکوک) علمی.