یعنی، واقعاً...
جزئیات این گزارش‌ها چندان هم شگفت‌انگیز نیست اگر واکنش ضعیف اپل به سیری و تلاش‌هایش در حوزه هوش مصنوعی را دنبال کرده باشید. سیری سال‌هاست که دچار مشکل است — یکی از امن‌ترین دستیارهای صوتی است، اما در عین حال یکی از احمق‌ترین و پرخطاترین آن‌ها نیز هست. پروژه «هوش اپل» آن‌قدر متوسط و سطح پایین است که جوانا استرن از وال‌استریت ژورنال موفق شد «کریگ فدریگی»، مدیر نرم‌افزار اپل را جلوی دوربین وادار به اعتراف کند. هوش مصنوعی در حال افزایش ارزش سهام همه شرکت‌های بزرگ فناوری است، و اینکه اپل — یکی از همین شرکت‌های بزرگ و عمومی — نتوانسته کنترل درستی روی این فناوری پیدا کند، در همه‌جا زنگ خطر را به صدا درآورده.
ولی رسوایی اپل در زمینه AI نباید تعجب‌برانگیز باشد. گوگل، مایکروسافت، و تقریباً همه شرکت‌های فناوری با عجله وارد حوزه هوش مصنوعی شدند و نتایج اغلب متوسط تا ضعیف بوده است. در دو سال گذشته، واژه "هوش مصنوعی" را در تعداد بیشتری از ارائه‌ها و معرفی‌ها شنیده‌ام تا زمانی که واقعیت مجازی یا فناوری سه‌بعدی در اوج تب خود بودند. حالا پین‌های AI داریم، دکمه‌ها، و عینک‌هایی که «هوشمند» شده‌اند. روی لپ‌تاپ و گوشی از پیش نصب شده، و هر وقت شرکتی بخواهد فناوری‌اش را شیک‌تر جلوه دهد، از آن به‌عنوان صفت استفاده می‌کند.
اپل معمولاً شرکتی است که صبر می‌کند تا گرد و خاک بخوابد و کاربردهای واقعی مشخص شوند، بعد وارد می‌شود و اعلام می‌کند که آن فناوری را دوباره اختراع کرده. وارد شدن این‌قدر زود به این بازی، از اپل عجیب بود. اپل معمولاً کسی‌ست که «شیک و دیر» وارد مهمانی می‌شود، اما این‌بار درست لحظه‌ای که درها باز شدند، وارد شد. جای تعجب نیست که پروژه «هوش اپل» — طبق همه گزارش‌ها — چیزی‌ست که از دل بخش بازاریابی بیرون کشیده شده و به طراحان و مهندسانی تحمیل شده که نه آمادگی آن را داشتند و نه به آن علاقه‌ای داشتند، به‌خصوص در بازه‌های زمانی که از بالا به آن‌ها دیکته شده بود.