در دره سیلیکون، جایی که معمولاً نام‌های بزرگ و شناخته‌شده تیتر اخبار را به خود اختصاص می‌دهند، علی پرتوی مدت‌هاست که با وجود شهرت نسبتاً محدود، نفوذی چشمگیر دارد. این فارغ‌التحصیل ایرانی‌تبار دانشگاه هاروارد، خیلی زود رزومه‌ای تحسین‌برانگیز برای خود ساخت — او به تیم مؤسس LinkExchange پیوست (که در سال ۱۹۹۸ با قیمت ۲۶۵ میلیون دلار توسط مایکروسافت خریداری شد)، iLike را هم‌بنیان گذاشت (که طبق گزارش‌ها در سال ۲۰۰۹ به قیمت ۲۰ میلیون دلار به MySpace فروخته شد)، و به همراه برادر دوقلویش، هادی، سازمان آموزشی غیرانتفاعی Code.org را راه‌اندازی کرد. آنها همچنین از سرمایه‌گذاران اولیه در شرکت‌های بزرگی مانند فیسبوک، ایربی‌ان‌بی و دراپ‌باکس بودند.
در حالی که مدت‌هاست فعالان داخلی صنعت تکنولوژی حضور برادران پرتوی را در یک استارتاپ نشانه‌ای مثبت تلقی می‌کنند، شهرت علی اکنون فراتر از دایره فناوری نیز در حال گسترش است. این شناخت وسیع‌تر به خاطر Neo است — شرکت سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز او که هشت سال پیش تأسیس شد و از همان ابتدا قول داد نحوه کشف استعدادهای استثنایی را متحول کند — و اکنون نشانه‌هایی قانع‌کننده از تحقق این وعده دیده می‌شود.
از جمله سرمایه‌گذاری‌های Neo، این شرکت نخستین مؤسسه خارج از توییتر بود که در شبکه اجتماعی غیرمتمرکز Bluesky سرمایه‌گذاری کرد — شبکه‌ای که طبق گزارش‌ها در دور تأمین مالی ژانویه ارزشی معادل ۷۰۰ میلیون دلار داشت — و همچنین در Kalshi، بازار پیش‌بینی آنلاین که محبوبیت آن در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در پاییز گذشته افزایش یافت.
علی پرتوی، که به داشتن ترکیبی از فروتنی و اصرار تا مرز سماجت شناخته می‌شود، روز جمعه در گفت‌وگو با این سردبیر گفت:
«امسال، برای اولین بار می‌توانم با قاطعیت بگویم که ما استعدادهای فوق‌العاده آینده را پیش از هر کس دیگری کشف می‌کنیم.»
رابطه Neo با مایکل ترول به خوبی این روند را توضیح می‌دهد.
در سال ۲۰۱۹، ترول که آن زمان دانشجوی سال اول در MIT بود، طی دوره کارآموزی در گوگل، از سوی یکی از همکلاسی‌هایش به دیدار با پرتوی دعوت شد. در طول آن جلسه یک‌ساعته، پرتوی یک آزمون کدنویسی دست‌نویس به او داد که ترول ظرف ۱۵ دقیقه آن را تکمیل کرد. این درخواست برای پرتوی چیز عجیبی نبود؛ زمانی که با برادرش سرمایه‌گذاری می‌کرد، آن دو معمولاً تیم‌ها را مانند یک مصاحبه فنی برای ورود به گوگل ارزیابی می‌کردند. اما این رویکرد پرتوی در Neo را نشان می‌دهد؛ جایی که آزمون‌های فنی نه به عنوان ارزیابی‌های سختگیرانه، بلکه به عنوان پایه‌ای برای گفت‌وگوهای عمیق‌تر استفاده می‌شود.
این دیدار همچنین آغاز رابطه‌ای بود که می‌تواند برای هر دو، پرتوی و ترول، بسیار سودآور باشد. در واقع، سال‌ها بعد و با حمایت اولیه پرتوی، ترول شرکت Anysphere را هم‌بنیان گذاشت — سازنده ویرایشگر کدنویسی مبتنی بر هوش مصنوعی Cursor — که اکنون در آستانه دستیابی به ارزشگذاری ۱۰ میلیارد دلاری است و ممکن است به یکی از موفق‌ترین سرمایه‌گذاری‌های Neo تبدیل شود.
مشابه کاری که پیش‌تر Y Combinator انجام داد، رویکرد Neo بازنگری اساسی در سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز است. به جای شرط‌بندی بر روی موضوعات یا تیم‌های خاص، پرتوی بر شناسایی افراد استثنایی، اغلب در دوران دانشگاه، تمرکز می‌کند و با ارائه راهنمایی و مربیگری، پیش از آنکه حتی شرکتی تأسیس شود، پتانسیل آنها را پرورش می‌دهد.