درست زمانی که فکر می‌کردید دیدن «فیلم ماینکرفت» در سینما، پس از وضع قوانین جدید برای هشدار به مخاطبان درباره‌ی ایجاد مزاحمت به‌نام ترندهای شبکه‌های اجتماعی، امن شده است، پدیده‌ی "چیکن جاکی" به شکلی نگران‌کننده وارد مرحله‌ای تازه شده.
در پستی در شبکه اجتماعی X که توسط صفحه Discussing Film منتشر شده (و البته سریعاً وایرال شده)، ویدیویی به اشتراک گذاشته شده که در آن فردی یک مرغ واقعی را به نمایش فیلم ماینکرفت آورده است. نه تنها طرفداران جوان با پاشیدن پاپ‌کورن و زباله در سالن‌های سینما جشن اقتباس موفق از این بازی ویدیویی را گرفته‌اند، بلکه حالا پای آزار غیرمستقیم حیوانات هم به ماجرا باز شده.
نمایش‌های شلوغ و پر سر و صدا پدیده‌ی تازه‌ای نیستند—سال‌هاست که فیلم‌هایی مانند The Rocky Horror Picture Show و The Room (قاشق‌ها!) با مشارکت فعال تماشاگران نمایش داده می‌شوند، و اخیراً هم سینماها نمایش‌های آوازخوانی Wicked را برای طرفداران الفابا و گلویندا برگزار کرده‌اند. اما وارد کردن حیوانات زنده به ماجرا بدون شک دارد این قضیه را به سطحی کاملاً متفاوت می‌برد.
قانون طلایی سینما سکوت است—قانونی نانوشته که با خرید بلیت به آن پایبند می‌شویم، مگر اینکه خلافش اعلام شده باشد. و مرغ‌ها معمولاً حیوانات درمانی محسوب نمی‌شوند. و نیازی هم نیست اوضاع این‌طور پیش برود—نباید طرفداران ماینکرفت را از ابراز علاقه‌شان به این بازی منع کرد، اما در عین حال نباید به آن‌ها اجازه داد فضای مقدس سینما را با شلوغ‌کاری و هرج‌ومرج به هم بریزند، طوری که باقی تماشاگران دل‌زده شوند و کارکنان سینما هم عذاب بکشند. آیا متوجه نیستند که ممکن است در این اقتصاد تخم‌مرغیِ پرهزینه، خودشان مجبور شوند شغل جمع‌کردن پاپ‌کورن را قبول کنند؟ کسی باید جک بلک را وادار کند یک تبلیغ شبیه نیکول کیدمن بسازد و به طرفداران ماینکرفت یادآوری کند: «مرغ‌های واقعی جای‌شان اینجا نیست.»