ناسا بالاخره بهروزرسانیهای بسیار مهمی را درباره برنامه ماهنشینی آرتیمیس خود ارائه داده است و نگرانیها در مورد سفینه اوریون و جدول زمانی مأموریتها را رفع کرده است. خبرها به بدی آنچه که انتظار میرفت نیست، اما هنوز باید مدت بیشتری برای بازگشت آمریکا به ماه منتظر بمانیم.
در یک جلسه خبری روز پنجشنبه، ناسا اعلام کرد که مأموریتهای آرتیمیس ۲ و ۳ با تأخیر مواجه شدهاند. اولین پرواز سرنشیندار اوریون از سپتامبر ۲۰۲۵ به آوریل ۲۰۲۶ منتقل شده و اولین فرود بر ماه از زمان آپولو اکنون برای میانه سال ۲۰۲۷ به جای ۲۰۲۶ برنامهریزی شده است.
بیل نلسون، مدیر ناسا، به خبرنگاران گفت: "ما باید پرواز آزمایشی آرتیمیس ۲ را به درستی انجام دهیم تا موفقیت بازگشت به ماه را تضمین کنیم… تا باقی برنامه آرتیمیس ادامه یابد." او افزود: "فضا بسیار چالشبرانگیز است و ما به این زمان نیاز داریم تا اطمینان حاصل کنیم که کپسول اوریون میتواند فضانوردان ما را بهطور ایمن به فضاهای عمیق ارسال کرده و به زمین بازگرداند."
ناسا در حال تلاش برای حل مشکل مربوط به سپر حرارتی اوریون است که در مأموریت آرتیمیس ۱ در سال ۲۰۲۲ بروز کرد. آرتیمیس ۱ یک پرواز آزمایشی بدون سرنشین از سفینه اوریون به ماه و بازگشت بود. پس از فرود آرتیمیس ۱ در اقیانوس آرام، بازرسیهای پیدرپی کپسول نشان داد که سپر حرارتی آن عملکرد غیرمنتظرهای داشته است. در هنگام ورود مجدد اوریون به جو زمین، سفینه با سرعتهایی تا ۲۴,۶۰۰ مایل در ساعت (۳۹,۵۹۰ کیلومتر در ساعت) حرکت کرد و سپر حرارتی آن در دمای بالای ۵,۰۰۰ درجه فارنهایت قرار گرفت. اگرچه مهندسان ناسا پیشبینی کرده بودند که مقداری سوختگی اتفاق بیفتد، اما مقدار بیشتری از مواد سوزان سپر نسبت به آنچه که انتظار میرفت از بین رفت.
اوایل ماه مه، دفتر بازرسی کل ناسا گزارشی منتشر کرد که آمادگی ناسا برای پرتاب مأموریت آرتیمیس ۲ را بررسی میکرد و سپر حرارتی اوریون را بهعنوان یکی از مسائل حیاتی که باید قبل از سفر به ماه و بازگشت برطرف شود، شناسایی کرد.
برای بازگشت به زمین، اوریون از تکنیک "ورود به حالت پرشی" استفاده کرد، به گفته پام ملروی، معاون مدیر ناسا که در جمعی از خبرنگاران بود : "این تکنیک برای بازگشت از ماه استفاده میشود زیرا سرعت سفینه و انرژی که باید تخلیه شود بسیار بیشتر از انرژیای است که در هنگام بازگشت از مدار نزدیک زمین تخلیه میشود." او افزود: "طراحی آن به گونهای است که بهطور متناوب وارد و خارج از جو میشود تا سرعت آن کاهش یابد."
در حالی که اوریون وارد و خارج از جو میشد، گرما در لایه بیرونی سپر حرارتی جمع شد که منجر به تشکیل گازهایی شد که در داخل سپر به دام افتادند. این باعث افزایش فشار داخلی و در نتیجه ترک خوردن و ریختن نامنظم لایه بیرونی سپر حرارتی شد. ملروی توضیح داد: "ما باید دلیل تغییرات فرسایش در سپر حرارتی را درک میکردیم تا اطمینان حاصل کنیم که فضانوردان ما در آرتیمیس ۲ ایمن خواهند بود."
پس از شناسایی علت اصلی، ناسا تصمیم گرفت که سپر حرارتی اوریون را بهطور دستنخورده برای آرتیمیس ۲ نگه دارد، در حالی که مسیر ورودی تغییر یافتهای برای بازگشت سفینه به زمین اعمال خواهد شد.
حتی با این راهحل، ناسا هنوز باید ایمنی فضانوردان را اولویت قرار دهد پیش از اینکه سفینه سرنشیندار را به اوریون ارسال کند. با این حال، این تأخیر جدید یک ضربه دیگر به برنامه آرتیمیس است که با افزایش هزینهها و برنامه زمانی غیرواقعی روبهرو شده است. مأموریت آرتیمیس ۲ ابتدا برای نوامبر ۲۰۲۴ برنامهریزی شده بود و مأموریت آرتیمیس ۳ برای اواخر ۲۰۲۵ در نظر گرفته شده بود. با آخرین تغییرات، مأموریت آرتیمیس ۲ نزدیک به پنج سال پس از آغاز برنامه فرود ماه آغاز خواهد شد.
ناسا تحت فشار است تا پیش از چین فضانوردان را به ماه بفرستد، زیرا این دو کشور در یک رقابت فضایی جدید با یکدیگر رقابت میکنند. با این حال، نلسون مدیر ناسا اطمینان داد که حتی با جدول زمانی جدید، ایالات متحده هنوز از چین جلوتر است. برنامه فضایی چین اعلام کرده است که قصد دارد فضانوردان را در سال ۲۰۳۰ به ماه فرود آورد، بنابراین این به ناسا سه سال فرصت پیشی گرفتن میدهد، حداقل فعلاً.