هیچ نسلی در هیچ کشوری مثل نسل ما افزایش قیمت در طول عمرش ندیده است!
زمانی که انقلاب بهمن ۱۳۵۷ در ایران اتفاق افتاد، یک دلار آمریکا معادل ۷۰ ریال [۷ تومان] ایران بود و این در حالی است که این نرخ در بازار آزاد روز یکشنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۳ در کانال ۹۲۰ هزار ریال یا ۹۲ هزار تومان معامله شد. این یعنی اینکه در طول ۴۵ سال اخیر، ارزش ریال در برابر دلار آمریکا بیش از ۱۳ هزار برابر افت داشته است.
قیمت یورو نیز روز یکشنبه برای نخستین بار رکورد تاریخی صد هزار تومانی خود را حفظ کرد و بین صد هزار و ۵۰ تا صد هزار و ۶۵۰ معامله شد.
بی‌ثباتی اقتصادی و نگرانی‌های از چشم‌انداز تحریم‌های آمریکا یا اقدام نظامی علیه ایران از جمله عواملی هستند که به این روند دامن زده‌اند. علاوه بر این، سیاست‌های ارزی و اقدامات بانک مرکزی و استیضاح وزیر اقتصاد نیز تاکنون نتوانسته‌اند مانع افزایش نرخ‌ها شوند.
حجم نقدینگی که هرروز وارد چرخه پولی ما می شود و هیچ حساب و کتابی ندارد باعث شده تا یک حجم پول عظیم بدون آمار دقیق در بازار ایران در حال گردش باشد . نتیجه این موضوع باعث ایجاد تورمی شده که نسبت به همه کشورهای همسایه تا کشورهای دور در قاره های دیگر بالاتر است و این دو موضوع هرروز ارزش پول ملی را کاهش می دهد.
چیزی که فقط در حال هدر رفتن است ، عمر و زندگی ماست . واقعا نسل آینده ای که قرار است در این وضعیت رشد کنند چه افکاری خواهند داشت ؟ اصلا چطور رشد خواهند کرد؟ آیا مفاهیم یک زندگی نرمال را بلد خواهند بود ؟ اصلا می دانند چطور نرمال زندگی کنند؟ نسل ما تا حدودی زندگی نرمال را در مقاطع مختلف چشیده بود ولی نسل بعدی اصلا نمی داند زندگی نرمال چیست و این خطرناک است.
اگر با دستور دادن مشکل رفع میشد هر کشوری برای خودش نرخ تعیین می کرد و تازه چه هرج و مرجی بود که اتفاق می افتاد! کار باید از بنیان درست شود. اینکه دین ما عین سیاست ماست و سیاست ما عین دین ماست که میگن باعث شده که واقعا در کشورهایی مثل ما ، سطح دیدگاه سیاسی کمی بالاتر از میانگین عمومی در کشورهای دیگر باشد. الان شما در خیابان از مردم عادی بپرس که مشکل ارز و تورم را توضیح دهند احتمالا سورپزایز می شوید که چقدر مردم آگاهی دارند.